تو ماه دل آرایی ارباب دو دنیایی * حاج محمود کریمی

تو ماه دل آرایی ارباب دو دنیایی

ما مجنون تو لیلایی به به به چه اسمی داری

تو حیدر تو زهرایی تو مولا تو آقایی

ما تشنه تو دریایی به به به چه اسمی داری

تو صدات دعوت و شرمنده از این تاخیرم

تو هیاهوی زمونه با خودم در گیرم

نفسم خس خس برگاست که زیر پامونده

هوای دنیا چه سنگینه دارم میمیرم میمیرم

باید اول دلو پیش قدم کنم

باید این فاصله ها رو کم کنم

تا تو یک بار من و قابل بدونی

بتونم پرچمت و علم کنم

میره هر کس که دلش رفتنیه

تو دلش رازایه ناگفتنیه

شب جمعه حرمش دیدنیه

****

یه شکسته پرم و تو هوس پروازم

تو صدا موندم و شد بغض گلو آوازم

حالا که از حرمت دورم و نزدیک غمم

یه حرم توی دلم از جنس غمت می سازم

اومدم تا که برات گریه کنم

زیر خاکم به هوات گریه کنم

بغض این ده شبه همراهمه تا

واسه خشکی لبات گریه کنم

دل من وقف هوای حرمه

همیشه سائل لطف و کرمه

شب و روز گریه برای تو کمه بازم کمه

****

واسه خشکی لبات عمریه که می بارم

می بارم تا کمی از بار غمت بردارم

میشه بارونی هوای چشای دور از تو

دلمو تا که به دست غم تو می سپارم می سپارم

باید اون قدر بشینم به پای تو

تا بتونم که بشم فدای تو

همه ی درد و غمت برای من

آقا جون اشک چشام برای تو

توی روضت نوکرت پر میگیره

رخصت از حضرت مادر میگیره

دوباره گریه رو از سر میگیره

.
.

لطفا اشتباهات تایپی متن اشعار را اطلاع دهید.
کپی کردن اشعار تنها با ذکر لینک مهجه مجاز است.
استفاده تجاری از اشعار مورد رضایت نیست.
.
Mohjat.blogfa.com
Mohjat.net

.

مطالعه بیشتر