آمدم در میزنم یا رب گدایت را ببین * محمدحسین پویانفر

بازدید: 941 بازدید

آمدم در میزنم یا رب گدایت را ببین

باز هم این بنده بی دست و پایت را ببین

ظرف خالیِ طعام سائلت را پر نکن

نان من گریه است نان بنده را آجر نکن

ای پناه بی پناهی ها پناهم داده ای

از تو ممنونم به مهمانیت راهم داده ای

شکر می گویم هزاران بار ستاری خدا

وای از از باطن من پرده برداری خدا

هیچکس گردن نمیگیرد منه شرمنده را

مثل فرزند پدر مرده بغل کن بنده را

در زمان ارتکاب جرم بی پاکم نکن

تا مرا پاکم نکردی از بدی خاکم نکن

قلب تاریک مرا از روشنی آکنده کن

عزم ترک معصیت را در وجودم زنده کن

بارها وقتی که میبینم دچارم بر گناه

هر دمی که بیخ پیدا کرد کارم در گناه

رو به زهرا میکنم زهراست پشتیبان من

جای دیگر را ندارم جز دره این خانه من

هر چه باشم او بخواهد میشوم آخر درست

از منه آلوده دامن می کند نوکر درست

تا دم افطار ها یادی ز عطشانش کنم

چشم روزه داره خود را سیر گریانش کنم

خون سرخی بر عبای رنگ پشمش ریختند

تشنه بود و آب را در پیش چشمش ریختند

دست شمر افتاده بود آن زلف در هم ریخته

خشکی لبهاش را با چکمه بر هم ریخته

نیزه جای جرعه آبی در گلویش می کنند

پیش چشم مادر او پشت و رویش می کنند

 

.
شب ۱۶  ماه رمضان ۱۴۰۰ محمد حسین پویانفر
مناجات با خدا
.
جدیدترین دفترچه کتاب مداحی  » کلیک کنید
لطفا اشتباهات تایپی متن اشعار را اطلاع دهید
کپی کردن اشعار تنها با ذکر لینک مهجه مجاز است
سایت مهجه به روزترین مرجع انتشار متن مداحی
.
Mohjat.net
.

مطالعه بیشتر