بعد تو میون شعله ها و دود * سید مهدی میرداماد

بعد تو میون شعله ها و دود

گلای خیمه شدن یاس کبود

میدونی بابا من از چی دل خورم

ما بودیم حرمله بود عمو نبود

دیگه از غارت گوشواره نگم

دیگه از درد گوش پاره نگم

حال و روز رباب و خودت ببین

دیگه از غارت گهواره نگم

شمع عمرم داره سو سو میزنه

منو هی دشمن بد خو میزنه

حرمله خبر داره که سِیِدَم

لگداشو سمت پهلو میزنه

صد دفعه جونم رسیده به لبم

بعد تو پایین نیومده تبم

دست به دیوار میگیرم تا پا بشم

همینم مدیون عمه زینبم

شبا ضرب سیلی افطار منه

شاهدم این چشای تار منه

گوش اون دختری که زد منو رفت

ببین از رو نیزه گوشوار منه

هی بهم میگن آخه تو دختری

کو بابات که این طوری در به دری

قربون سرت برم غصه نخور

رو نی ام از همه بابا ها سری

اگه دشمنت به ما خارجی گفت

اگه از سیلی رو گونه گل شکفت

اگه پای نیزه ما رو میزنن

فدای سرت تو از نیزه نَیُفت

زندگی بی تو دیگه درد سره

این روزای من روزای آخره

جون نمیدم بابا تا نبوسمت

خرابه منتظرم یادت نره

شاعر: مرضیه نعیم امینی

بعد تو میون شعله ها و دود

.
.

شب سوم محرم ۱۳۹۹ حاج سید مهدی میرداماد

لطفا اشتباهات تایپی متن اشعار را اطلاع دهید.
کپی کردن اشعار تنها با ذکر لینک مهجه مجاز است.
استفاده تجاری از اشعار مورد رضایت نیست.
.
Mohjat.blogfa.com
Mohjat.net

.

مطالعه بیشتر