تا حسین است چه حاجت به عطای دگران » متن روضه » امام حسین

تا حسین است چه حاجت به عطای دگران

تا حسین است مگو مدح و ثنای دگران

او که در هر دو سرا مظهر الطاف خداست

میزنی از چه دگر باب سرای دگران

آبروی تو رود از کف و ناکام شوی

مگشا دست نیازت به عطای دگران

جز خدای خود و مردان خدا مدح مگو

پایگیر تو شود مدح خطای دگران

تا چو فطرس پر و بالت بدهد عشق حسین

مگشا بال محبت به فضای دگران

ای مسلمان حسنی باش و حسینی همه عمر

سنگ بر سینه مزن زیر لوای دگران

تا حسین است به دل راه مده عشق کسی

چون که دل جای حسین است نه جای دگران

اشک و لبخندت اگر وقف حسین ابن علی ست

یاد او باش به هر جشن و عزای دگران

با وجود حرم او که بود رشگ بهشت

نکند جلوه دگر صحن و سرای دگران

راهیان حرمش خنده کنان گریانند

کس ندیده است چنین حال و هوای دگران

چهره گلگون تو ز خون کن که بود رنگ حسین

پیش او رنگ ندارد چو حنای دگران

نینوایی شد اگر شعر حسان جاوید است

چون که نابود شود نای و نوای دگران

شاعر: حبیب الله چایچیان

.
شب جمعه شب زیارتی امام حسین
متن روضه امام حسین
کـتاب مـداحی تخفیف ویژه » مـشاهده
دانـلود کتاب مداحی رایـگان » مـشاهده
گـلچین شـعر و صـوت هـا » مـشاهده
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net
.

مطالعه بیشتر