عمو حسین مرا ببخش در آتش فراق * حاج محمود کریمی

عمو حسین مرا ببخش در آتش فراق شعله ور شدم

مرا ببخش میان قتلگاه درد سر شدم

مراببخش به خاطر صدای کودکانه ام میان نعره ها چه بی اثر شدم

ببخش اگر فقط به قد یک نفس برای تو سپر شدم

ولی تو حق بده به من  میان خیمه گاه خون جگر شدم

چگونه زنده باشم و ببینم و از دو چشم خود  دوباره بی پدر شدم

ولی عمو تو تشنه ای تو تشنه ای

دمی که نیزه گرم کشتن من است

تو لحظه ای نفس بگیر نفس بگیر

امیر تشنه ها بیا و لحظه ای

نفس بگیر نفس بگیر

نفس بگیر که دیگر عازم سفر شدم

مرا ببخش میان قتلگاه درد سر شدم

دستم تو دست عمه چشمام به سمت میدون

عمه ببین رو خاکا افتاده عموجون

عمو جون اگه پسر تو ام چرا من و با خودت نبردی

عمه اگه بزاری برم دل یتیم و بدست آوردی

بابام منتظره دیدنه عمه دیگه وقت سفر کردنه عمه

****

دشمن گرفته دورش دور یه جسم بی جون

چشمم گرفته راه چشمای عمو جون

عمو جون میبینی من اومدم تا ببینی پیش مجتبایی

عمو میون این همه خاک نمیبینمت بگو کجایی

برام موقع جون دادنه عمه دیگه وقت سفر کردنه عمه

****

زخمات که بی شماره هر زخم یه چشمه ی خون

دستام میبنده روی زخمات و عمو جون

دیگه آخره عمر منه عمه عمو در حال جون دادنه عمه

دیگه وقت سفر کردنه عمه

والله داغت بین سینه محشر کبری به پا کرده

خواهی اگر بینی غمت با این دل عاشق چه ها کرده

تیغ نگاه بردار بشکاف سینه ام را

.
.

لطفا اشتباهات تایپی متن اشعار را اطلاع دهید.
کپی کردن اشعار تنها با ذکر لینک مهجه مجاز است.
استفاده تجاری از اشعار مورد رضایت نیست.
.
Mohjat.blogfa.com
Mohjat.net

.

مطالعه بیشتر