مدینه جایی بین ابراست * حاج محمود کریمی

بازدید: 1264 بازدید

مدینه جایی بین ابراست که هر ابری دورش گریونه

یه اقیانوس خاکی اونجاست که خورشید تو عمقش پنهونه

ملائکه توی ملکوت سمت مدینه پر میزنن

تو عالم معنا تو بقیع دارن حرم درست می کنن

فرشته ها از روز ازل خادم حرم امام حسنن

یه روضه خون دائم بالا سرِ قبرش

می خونه از داغش می خونه از صبرش

مگه یادم میره من بودم و یه گل پرپر

مگه یادم میره زخم روی صورت مادر

مگه یادم میره خونابه ی بال کبوتر

****

مدینه شهری توی دل هاست که اسمش دل رو می لرزونه

دلو می لرزونه قبرایی که زیر آفتاب و بارونه

دلی که شد امام حسنی دیگه زمین براش قفسه

آزاده و رهای رهاست با آسمونا هم نفسه

یه روزی زائرش میشه و به همه آرزوهاش میرسه

یه روضه خون بین مقامِ بالاسر می‌خونه از کوچه می‌خونه از مادر

مگه یادم میره من بودم و کوچه غمها

مگه یادم میره دستی سیاه که میره بالا

مگه یادم میره روی زمین ناله ی زهرا

****

مدینه تو با شعری که خوند دم آخر آقات می سوزی

به آیینش روز آخر گفت مثل روز تو نیست هیچ روزی

امام حسن خودش دلا رو بُرده به کربلای حسین

بخشیده روضه ی خودشو به اشک روضه های حسین

کریم عالم بود و گذاشت دار و ندارشو برای حسین

با جیگر پاره با اون تن بی حال می‌خونه از مقتل می خونه از گودال

ای کشته ی دور از وطن دور از وطن وای

ای تشنه ی صد پاره تن ای بی کفن وای

 

دانلود فایل صوتی از اینجا

 

حاج محمود کریمی / شب دوم ماه صفر ۱۳۹۷

لطفا اشتباهات تایپی در بین متن اشعار را اطلاع دهید

کپی کردن اشعار در سایت کتاب وبلاگ و نرم افزار به هیچ وجه مجاز نیست

www.mohjat.blogfa.com

www.Mohjat.net

مطالعه بیشتر