درسته خاکمو طلا نیستم » محمدرضا نوشه ور ۱۴۰۲ + متن شعر

عجیبه اینکه یه مردی که غرق خون روی خاکه وقتی تو آتیش و دوده تو اون نفسهای آخر دعا کنه برا نوکر…

حواست باشه که تو این دنیا تو برمیداری هرچیزی رو که میکاری روایت داریم که روز محشر تو محشوری با هرچیزی که…

ز جا برخیز ای تکیه گاهم تو هستی سردار سپاهم بدون تو من بی پناهم ابالفضل تو سقای لب تشنگانی قرار قلب…

هر شبش با برق چشمای علی رنگین شد صحرا رو میگم واسه مولا شیرین زبونی کرد شیرین شد خرما رو میگم عشق…

عشقت یعنی شناسنامه ی من جدا بشم از تو عمراً اون کسی که دوسِت داره برادرم میشه قطعاً غدیر با تو قرار…

همیشه هر دم تو همه عمرم لطف تو بوده شامل حالم از اینکه هستن ایل و تبارم نوکرتون به خودم میبالم زینب…

مور درگه خانه ی تو ام تو شدی سلیمانم تا ابد به زیر همین علم عاشقانه میخوانم تار و پود من نبض…

ببین مسیحای همه مسافر صلیب شده عمه تو رو خدا نگاه بکن چقدر غریب شده منو خجالت زده ی بابای مظلومم نکن…

سید محمدرضا نوشه ور
شب ۱ فاطمیه اول ۱۴۰۳

دست خالی اومدم گریه کنم تا بلکه دلت بسوزه واسه من تازه از زیارتت اومدم و خاک کربلاته رو لباس من خیر…