

متن شعر
من جگر گوشه پیغمبر و زهرا حسنم
نه مدینه همه عالم شده بیت الحزنم
ارث بردم ز علی غربت و مظلومی را
پسر اول مظلومه تاریخ منم
وسط کوچه کتک خوردن مادر دیدم
طفل بودم که نگه کردم و لرزید تنم
مرکز غربت من خانه من بود ولی
خلق عالم همه دیدند غریب وطنم
جگرم سوخته مثل پر پروانه مدام
شمع بر غربت من سوخته با سوختنم
عاقبت با جگرم ریخت برون از دهنم
پیکرم شمع صفت با جگرم میشد آب
گریه میکرد به حال بدنم پیروهنم
تیر ها بود که گشتند گل تشییعم
با که گویم بدنم گشت یکی با کفنم
.
![]()
سید مهدی میرداماد
برای مشاهده جدیدترین اشعار
به صفحه اصلی سایت مراجعه کنید
Telegram | Eitaa | Bale | Rubika
مهجه در فضای مجازی؛ به ما بپیوندید


مهجه | دانلود جدیدترین نوحه ها همراه متن مداحی