بیا تا یه سیب سرخو بو کنیم (حاج محمود کریمی) ۱۳۸۱ + متن شعر

بیا تا یه سیب سرخ و بو کنیم

میون گریه یه ارزو کنیم

اگه این بار برسیم به کربلا

حرم و با مژمون جارو کنیم

بشینیم میون بین الحرمین

تا نفس داریم بگیم حسین حسین

اونی که لباس سیاه کرده تنم

اون که شال مشکی بسته گردنم

اونی که نذر غمات کرده من و

دستم و گرفته سینه بزنم

روضه خون دل خواهر تو بود

تو سوام کردی که سینه زن بشم

اگه خارم گل این چمن بشم

بعد مردنم نمی خوام اقا جون

تو کفن نداری من کفن بشم

اون که ارباب منه

ببینه که نوکرش بی کفنه

بیا بنشین تا با هم گریه کنیم

زیر سایه علم گریه کنیم

دل تو گرفته مثل دل من

بیا تا کنار هم گریه کنیم

صدای چاووش ماتمش میاد

دوباره بوی محرمش میاد

بوی لاله های بی سر میرسه

یه محرم گل پر پر میرسه

بازم از گوشه کنار قتلگاه

صدای غریب مادر میرسه

یکی از دل داره روضه می خونه

یکی داره دلا رو می سوزونه

قدیمای کوچه هامون یادته

روزای بچگیامون یادته

میون دسته های سینه زنی

میزدیم روی دلامون یادته

وقتی روضه به دلم غم می اورد

پیش چشمام اسمون کم می اورد

www.mohjat.net

متن کامل