تمام دلخوشی زندگی من این است * محمدحسین پویانفر

تمام دلخوشی زندگی من این است

که وقت مرگ می آیی و مرگ شیرین است

مگر نگفتی علی جان فَمَن یَمُت یَرَنی

بیا که وقت وفایت به عهد دیرین است

به رغم کوه گناهی که میکشم بر دوش

سبک شدم چو پره کاه و سینه سنگین است

شهادتین مرا فاطمه تقبل کرد

بیا همه کس و کارم زمان تلقین است

سلام وادی من وادی السلام علی

کجاست مسکن امن کسی که مسکین است

رسیده جان به لبم یا لبم رسیده به جان

مرا دو بوسه به روی ضریح تسکین است

کفن کنید مرا رو به قبله حرمش

نجف چه جای قشنگی برای تدفین است

فراق و وصل مرا می کُشند یک میزان

سرم به دامن حیدر به روی بالین است

سرم مقابل ایوان طلای شاه نجف

سرم مقابل زهرا همیشه پایین است

علی که ابروی او قاب قُوسِ او اَدنی است

اگر مرا نرساند به عرش غمگین است

بخواه روزی از این پادشاه بنده خدا

گدای خانه او هرکه هست تضمین است

ممات عین حیات است و نار عین بهشت

کسی که دل به علی بسته است خوشبین است

.

شب ۳ فاطمیه اول ۹۹ محمد حسین پویانفر

.

متن مداحی / متن شعر / اشعار مداحی

لطفا اشتباهات تایپی متن اشعار را اطلاع دهید.

کپی کردن اشعار تنها با ذکر لینک مهجه مجاز است.

استفاده تجاری از اشعار مورد رضایت نیست.
.
Mohjatt.blog.ir
Mohjat.net

.

مطالعه بیشتر