ای نامه که میروی به سوی حسین » محمود کریمی ۱۳۸۸ + متن شعر

دوباره بیرق عزا در انتظار خانه ها

در انتظار خانه ها دوباره بیرق عزا

دوباره عطر و بوی بی قراری است که در نسیم کوچه هاست

و در میان خانه ها و کوچه های مه گرفته خانه ایست

که شعبه ای ز عرش کبریاست

و سالها و سالهاست در این سوال بی جواب مانده ایم

خانه ی دوست کجاست

رواق منظر نگاهم آشیانه ی شماست

کرم نما و فرود آ که خانه خانه ی شماست

بیا به هیئت خصوصی دلم

که روضه خوان آن خداست

دوباره بیرق و علم کتیبه های محتشم

دوباره شور و عشق و اشک

دوباره ماجرای مشک

دوباره پرسشی که سالهاست با دل آشناست

خانه ی دوست کجاست

****

به اسم رب الوفا از مسلم نامه ای به زاده ی مرتضی

آقا سلامٌ علیک اما بعد از سلام جانم فدای شما

ای نامه که میروی به سوی حسین

از جانب من ببوس روی حسین

کاشکی میشد که نامم پیک رهایی باشه

وقتی رسید به دستت هنوز یه راهی باشه

کاشکی میشد ببینی الآن کجای کارم

شبیه یک غریبه تو کوچه ها آوارم

اینجا دلی نمونده همه شبیه سنگن

بجز من و پسرهام همه تو فکر جنگن

یه حرفایی شنیدم که تو خبر نداری

کاشکی میشد حسین جان دختراتو نیاری

دلبر آشنا اینجا مسلم شده آواره ی کوچه ها

غریب و تنها شدم فردا هم میشوم جانم فدای شما

****

از قول من به عباس بگو که ای علمدار

تا میتونی سرِ راه مشک اضافی بردار

اونم باید بدونه دشمنا بی شمارن

حتی برا گلوی شیش ماهه نقشه دارن

ای عزیز خدا دستم بر دامنت به سمت کوفه نیا

من از تو دورم ولی همراه نامه ام جانم فدای شما

ای نامه که میروی به سوی حسین

از جانب من ببوس روی حسین

.

با نوای حاج محمود کریمی
دهه اول ماه محرم ۱۳۸۸
مداحی قدیمی و خاطره انگیز [نوستالژی]
کـتاب مـداحی تخفیف ویژه » مـشاهده
دانـلود کتاب مداحی رایـگان » مـشاهده
گـلچین شـعر و صـوت هـا » مـشاهده
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net | سایت مهجه
.

مطالعه بیشتر