چشات آسمونه دل ما پرنده * علیرضا بیرانوند

یا اشک شده زبان حالم یا اشک با دوست سخن نگفتم الا با اشک پرسیدم از او راز شهادت در چیست فرمود…

باز بیا نقره بکوب طلا بریز پولک بپاش زهره ی نور و غزل به گل نشسته خنده هاش پدر خاک به آسمون…

یه بغل خاطره دارم از حرم که همیشه جون گرفتم ازشون به شهیدای تو غبطه میخورم که چقدر عقب ترم از همشون…

تو رو حتی تو رویامم ندیدم ولی یه عمره جات خالیه پیشم ندیدمت چه احساس غریبی ندیدمو برات دلتنگ میشم فقط بگو…

ای شهیدی که شد آیینه عشق داغت آتش زده بر سینه عشق قائده لشکر انبوه خدا دست پرورده ای از روح خدا…

همونایی که سیب و گندم آوردن واسه آدم همونا خط فکریشون گرفته دامن عالم همونایی که اشکاشون نه از درد نه با…

بیدارمو میبینمت رویا به رویا از پیش چشمم میروی دنیا به دنیا با تو میان آب و آتش آشتی بود در آتش…

عشق سخت است گرفتاری خود را دارد فتح قله است که دشواری خود را دارد عشق وارستگی از فتنه ی دلبستگی است…

دست او در آسمان دست شهادت را گرفت بال در بال شهادت مزد خدمت را گرفت دیشب از هرجا خبر می آمد…

شرح خبرها چی میگن این همه غوغا شده باز چشم یه ملت واسه چی این همه دریا شده باز کاشکی دروغ باشه…