کجا جای این عاصی تو روضت بود » محمدرضا بذری ۱۴۰۲ + متن شعر

کجا جای این عاصی تو روضت بود

منو آوردی جایی که بهجت بود

دلیل خوبی هاتو بهم گفتن

محبت بود محبت بود محبت بود

منو آوردی تو روضه ها تا بهم بگی من خودم هواتو دارم

بغلم کردی که مثل روزای بچگیم روی شونه هات ببارم

به تو بد کردم تمام عمرم ولی تو حتی خجالتم دادی

به ندیدن میزنی خودت رو که روم بشه پا تو هیئتت بذارم

منم یک عاصی آقا ظَلَمتُ نَفسی آقا

****

نه تنها زیر دِین علمدارم

به هرچی نوکر داری بدهکارم

فقط میام تو روضه بگم اینو

دوسِت دارم دوسِت دارم دوسِت دارم

قسمت میدم یه کاری کن تابوت منو توی مجلست بیارن

قسمت میدم یه کاری کن نوکرای تو روی من لحد بذارن

قسمت میدم به حق اشکایی که میریختم برات شبای قدرم

تو بیای و همنشین من باشی توی تاریکی شبای قبرم

منم یک عاصی آقا ظَلَمتُ نَفسی آقا

****

بیا این عبد سرکش رو آدم کن

همه عمرم رو خرج محرم کن

اگه بد کردم آقا ضرر کردم

حلالم کن حلالم کن حلالم کن

توی روضت از خدا بخواه رو سفید بشه این غلام رو سیاهت

توی روضت از خدا بخواه تا نمردم آقا شهید بشم تو راهت

توی روضت اومدم بگم قربونت برم حاضرم برات بمیرم

بین این سینه زنی یه روز کربلا رو هم از امام رضا بگیرم

منم یک عاصی آقا ظَلَمتُ نَفسی آقا

.

با نوای حاج محمدرضا بذری
شب سوم ماه محرم ۱۴۰۲
اشعار محرم ۱۴۰۲ یکجا » کلیک کنید
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net
.

مطالعه بیشتر