کنار زخمای نیزه و شمشیر » مهدی حسینی ۱۴۰۲ + متن شعر

کنار زخمای نیزه و شمشیر

کنار زخمای چوب و سنگ و تیر

کنار جای زخم نعل تازه

تو قتلگاهی که روضه ی بازه

یه کبودیِ کهنه روی شونت بود

یه کبودی که از علی نشونت بود

ای پدر بنده های خدا ای امید سفره ی فقرا

رو شونه هات مونده بود اثر کیسه های نون و غذا

اشک و عشق تو میاره رنگ و بوی خدا رو

راه و رسم تو عوض کرد رسم دنیای ما رو

دست سینه زن میگیره دست افتاده ها رو

ای پدر بنده های خدا

حبیبی حبیبی حبیبی اباعبدالله

ای امید سفره ی فقرا

حبیبی حبیبی حبیبی اباعبدالله

****

تو قتلگاه به تنت جسارت شد

یادم نمیره که خیمه غارت شد

دمی که حفظ قافله واجب بود

یادم نمیره عمه مواظب بود

یه کبودی تازه روی شونش بود

یه کبودی که از زهرا نشونش بود

هوا که شد مثل شام تار

گریه میکرد چشم روزگار

خیمه ها رو آتش زدن و

من گفتم الیکن بالفرار

چجور فراموش کنم اون غمهای بی حسابو

شام غریبون وقتی که وا کردن راه آبو

میشنیدم از پشت خیمه لالایی ربابو

حسین وای حسین وای

.

با نوای سید مهدی حسینی
دهه سوم ماه محرم ۱۴۰۲
دانلود بسته صفر ۱۴۰۲ » کلیک کنید
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net
.

مطالعه بیشتر