منو نزار تنها میون این حرم * حاج امیر کرمانشاهی

امامی و نعم الامام حسین علیه السلام فانت طبیبی حسین حبیبی حبیبی حسین هو العشق فی نشعتین و ذکر صلاتی حسین انادی…

در رگ رگش نشانه خون کریم بود او وارث کمال پدر از قدیم بود دست عمو به گیسوی او چون نسیم بود…

گریه های منو تحویل بگیر خالصانه برا تو میبارم اگه یک شب به روضه نرسم انگاری که یه چیزی کم دارم همه…

دلی سوز صدایش را نفهمید مسلمانی خدایش را نفهمید تمام غصه اش اشک علی بود مدینه گریه هایش را نفهمید مرو زهرا…

والله ان قطعتمو یمینی انی احامی ابدا عن دینی جان و سرم فدای تو یا ثارالله ام البنین گفته غلامت باشم بنده…

به گناه بی گناهی روی خاک قتلگاهی تویی سرپناه عالم که غریب و بی پناهی واسه ی بریدن سرت چرا بدن پاک…

داره میسوزه بین شعله مادرم داره میسوزه پیش چشمای ترم داره میسوزه مادر خون جگرم داره میسوزه چادر و موی سرش داره…

شب بی ستاره من پا برهنه بودم و دشمن ستاره شام است اینجا اینجا ندارد اسمانش یک ستاره دود است و اتش…

هر جا نشسته اند و به جا حرف می زنند دارند از دو دست شما حرف می زنند دارند از بزرگی تان…

تو آفتاب کشور مایی پشت و پناهِ رهبر مایی ایران تو عالم میدرخشه چون  تو سایه ی روی سرِ مایی هر یوسفی اومد…