بی تو چه کند مولا یا فاطمه الزهرا * حاج میثم مطیعی

تو کوچه ها زخمم نمک خورده انگشتر خلقت ترک خورده درد منو هیچکس نمیفهمه زهرام جلو چشمام کتک خورده دستامو از دستت…

به دوشت میکشی بار امانت را تک و تنها به دامانت پناه آورده ام یا عُروَهُ الوُثقی جهان جام مِی اَش را…

ناله العطش پیچیده در فضا میرود علقمه سقای خیمه ها ابوفاضل مدد با هزاران امید تا شود رو سپید پیش این کودکان…

نصف دل تنگم مال ابالفضله نصف دل تنگم مال حسینه هرجوری میبینم این دل دیوونم خودش یه جورایی بین الحرمینه هر طپش…

من اگه عمریه اسمتو بردم علتش اینه که روزی تو خوردم زنده ام با تو من بی تو میمردم بی تو میمردم…

بریدمو خمیدمو بدون پیروهن تو رو که دیدمو به خاک و خون تپیدمو چادرمو روی تنت کشیدمو خیمه رو تا گودال همش…

یه ظهری پر از غم یه عده کافر بریدن سرت رو به پیش مادر بدیدم حرومی ز ظلم و کینه نشسته با…

بنویسید مرا بنده‌ سلطان نجف بنویسید که عالم همه قربان نجف ما غباریم غبارى ز بیابان نجف بنویسید على را گل گلدان…

مادر شیران عرب همسر حیدری روح وفا کوه ادب یاور حیدری با تو شمیم زهرا شد احساس از دامن تو آقا شد…

دل سرا پرده محبت اوست دیده آیینه دار طلعت اوست من که سر در نیاورم به دو کون گردنم زیر بار منت…