به این بغض پنهان شده در گلویم * حاج مهدی رسولی

بابایی تو که دق مرگم کردی بابایی بگو کی برمیگردی گمشده بودم باتو پیدا شدم اومدیو صاحب بابا شدم منم سه ساله…

سلام آقا سلام تو راه کربلام به امید خدا منم دارم میام با کوله بار اشکم با کوله بار آهم یه اربعین…

سینه زنا با همدیگه دارن قرار نوکری تو روضه هات آقا چه خوبه روزگار نوکری همیشه دوست دارم برات دم غروب گریه…

دردها میچکد از حال و هوای سفرش گرد غم ریخته بر چادر مشکی سرش تک و تنها و دو تا چشم کبود…

بر دلم دارم غمت را ابی عبدالله ای مسیح آل زهرا ابی عبدالله یا من اسمه دوا یا من ذکره شِفا ای…

آتیشه خونمون چقدر هیزم ریختن پیش خونمون یعنی اینجا بازم میشه خونمون آتیشه خونمون قد تو خم شده خونمون پا خور نامحرم…

منو یک عشق عشقی که تو سینم بی تابه دریا دریا دریا دریا منو یک یار یاری که در روحم بی خوابه…

سر ظهر است و انتهای نبرد همه جا پر شده صدای نبرد پدرت خسته از بلای نبرد اصغرم حاضری برای نبرد یار…

چشم تموم شیعه ها ابریه مثل آسمون هزار ساله اشکای ما میباره از غربتتون میون طوفان غم ریخته همه بال و پرم…

دلم شوق تو را از باغ رضوان بیشتر دارد بهشت کویت از فردوس خواهان بیشتر دارد هوای روح من ابریست آقاجان بگریانم…