دیگه از دست خودم خسته شدم * کربلایی حسن عطایی

متن شعر روزگار دلم به سامان نیست مناجات با امام زمان روزگار دلم به سامان نیست من کویرم خبر ز باران نیست…

از دار دنیا زینب و گلای گریونش میمونه فردا خواهر و دل پریشونش پیشکش محضر تو گلای خواهرت بیا ردم نکن حسین…

علم تو دستاشه و حسین نگاش میکنه علی داره از نجف با فاطمه دعاش میکنه خدا به همرات علم رو دوشت بازوبند…

روز و شب از غم تو اشک فشانم چه کنم روح من پر زده ای روح و روانم چه کنم حسین غریب…

باز گرفته دلم برای مدینه باز نشسته دلم به پای مدینه شکر خدا عاشق دیار حبیبم شکر خدا که شدم گدای مدینه…

سر خم نکردم الا در خونه آقام پیشت باشم بسّمه چیزی نمی خوام نوکری یادم دادی خیلی وقتا شده بد بودم اما…

چه شب و روز پر از کرامتی شب و روز با صفای عرفه به خدا خدا خودش زبون داده بخونم جونم فدای…

یا علی عازم میدان شده حالا علی خوش قد و بالا علی کهکشان خاک قدم های علی اکبر است میرود آهسته غزال…

حال و روزگارم بی تو خشک و زرده واسه دیدن تو دل من باز بهونه کرده صبح روشنایی مگه میشه بر نگرده…

هر چند کهنه پیروهنی داشتی چه شد گر بود پیروهن کفنی داشتی چه شد ای یوسف عزیز چه کردند گرگ ها آخر…