تا حسین است چه حاجت به عطای دگران
تا حسین است مگو مدح و ثنای دگران
او که در هر دو سرا مظهر الطاف خداست
میزنی از چه دگر باب سرای دگران
آبروی تو رود از کف و ناکام شوی
مگشا دست نیازت به عطای دگران
جز خدای خود و مردان خدا مدح مگو
پایگیر تو شود مدح خطای دگران
تا چو فطرس پر و بالت بدهد عشق حسین
مگشا بال محبت به فضای دگران
ای مسلمان حسنی باش و حسینی همه عمر
سنگ بر سینه مزن زیر لوای دگران
تا حسین است به دل راه مده عشق کسی
چون که دل جای حسین است نه جای دگران
اشک و لبخندت اگر وقف حسین ابن علی ست
یاد او باش به هر جشن و عزای دگران
با وجود حرم او که بود رشگ بهشت
نکند جلوه دگر صحن و سرای دگران
راهیان حرمش خنده کنان گریانند
کس ندیده است چنین حال و هوای دگران
چهره گلگون تو ز خون کن که بود رنگ حسین
پیش او رنگ ندارد چو حنای دگران
نینوایی شد اگر شعر حسان جاوید است
چون که نابود شود نای و نوای دگران
شاعر: حبیب الله چایچیان
.
شب جمعه شب زیارتی امام حسین
متن روضه امام حسین
کـتاب مـداحی تخفیف ویژه » مـشاهده
دانـلود کتاب مداحی رایـگان » مـشاهده
گـلچین شـعر و صـوت هـا » مـشاهده
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net
.