الله اکبر به علی رو کرده لشکر به علی
میمنه را بهم زده با هر ضربه علی
ای تجلای پدر ای تمنای قمر ماه تابان سحر
گیسویت باز به رقص آمد و با خود گفتم
ها علیٌ بشرٌ کَیفَ بَشر رَبُهُ فیهِ تَجَلی وَ ظَهَر
مشعل نور رُخَش شمر و قمر
ها علیٌ بشرٌ کَیفَ بَشر
رخش چه صبح ملیحی لبش چه آب حیاتی
علیِ اکبر لیلاست بَه چه شاخه نباتی
****
الله اکبر به علی تابیده حیدر به علی
بی خودی نیست اگه میگن پیمبر به علی
سخنت دُر و گوهر سرو رعنای پدر خجل از روت قمر
دیدم آیینه ی روی تو و با خود گفتم
ها علیٌ بشرٌ کَیفَ بَشر رَبُهُ فیهِ تَجَلی وَ ظَهَر
مشعل نور رُخَش شمر و قمر
ها علیٌ بشرٌ کَیفَ بَشر
قدش چه سرو بلندی چه گیسویی چه کمندی
چه مرتضی سکناتی چه مصطفی وجناتی
.
با نوای سید مهدی حسینی
شب هشتم ماه محرم ۱۴۰۲
اشعار محرم ۱۴۰۲ یکجا » کلیک کنید
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net
.