به سر شانه من پنجه زنجیر » سید مهدی حسینی ۱۴۰۲ + متن شعر

به سرِ شانه ی من پنجه ی زنجیر افتاد

ای خوش آنکس که به دامان غمت گیر افتاد

صحبت آن بود که مرگم شب سوم برید

چه کنم دست اجل حیف به تأخیر افتاد

سرحلقه ی مستان حسین یا سیدالعطشان حسین

زنجیر ما در دست توست جانیم سَنَه قوربان حسین

ای سایه ی طوبی حسین ای پرچمت بالا حسین

دل میبُرم از هرکسی از هرکسی الا حسین

****

علم دسته ی تو کعبه ی نورانی ماست

تربتت علت هر سجده ی طولانی ماست

ما همه دور و بر تکیه مسلمان شده ایم

نوکری تو سرآغاز مسلمانی ماست

ای دین و ایمانم حسین معنای قرآنم حسین

در لا به لای دسته ات کردی مسلمانم حسین

جانم حسین جانم حسین

ای جان جانانم حسین

****

بهتر از خاطره ی کرب و بلا یادم نیست

سرخوش آن است که از غصه ی تو بی غم نیست

بارها گفته ام و بارِ دگر میگویم

هرکه خود را سگ کوی تو نخواند آدم نیست

شش گوشه ات عرش بَرین ای نقطه ی پرگار دین

ما را ببر کرب و بلا جانِ یل ام البنین

جانم فدای بیرقِ سرخِ علمدار حسین

کرده دعای فاطمه ما را گرفتار حسین

جانم حسین جانم حسین

ای جان جانانم حسین

.

با نوای سید مهدی حسینی
شب عاشورا ماه محرم ۱۴۰۲
اشعار محرم ۱۴۰۲ یکجا » کلیک کنید
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net
.

متن کامل