زلف همه خلق گرفتار حسین است » سجاد محمدی ۱۴۰۲ + متن شعر

زلف همه ی خلق گرفتار حسین است

حال همه آشفته و بیمار حسین است

باید که خلائق همگی اشک بریزند

وقتی که خداوند عزادار حسین است

امن است همیشه حرمش چون که سگ کهف

مشغول نگهبانی دربار حسین است

هرگز به کس و ناکسی ارباب نگفتیم

زیرا فقط این لفظ سزاوار حسین است

هر خانه که گهگاه در آن روضه بگیرند

همسایه ی دیوار به دیوار حسین است

در روز جزا کار کسی نیست شفاعت

در روز جزا کار فقط دست حسین است

***

ما را کشانده اند به میخانه ی حسین

تا مستمان کنند ز پیمانه ی حسین

پروا نکن از آتش دوزخ حسین هست

آتش حرام گشته به پروانه ی حسین

بعد صدسال اگر از سرِ قبرم گذری

من کفن پاره کنم زندگی از سر گیرم

بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا

بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا

تشنه ی آب فراتم ای اجل مهلت بده

تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا

.

با نوای کربلایی سجاد محمدی
شب عاشورا ماه محرم ۱۴۰۲
اشعار محرم ۱۴۰۲ یکجا » کلیک کنید
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net
.

متن کامل