همه میگن گریه نکن اما میخوام زار بزنم
همه میگن آروم بگیر ولی دیگه نمیتونم
غروبا همه میگن
غروب اون کوچه رو از یاد ببرم اما نمیشه
پیش چشمای منه برا همیشه
منو آتیش میزنه برا همیشه
کسی نمیدونه من میدونم
که میون کوچه پیش چشام
مادرم مادرم
کسی نمیبینه من میبینم
که کابوس شبام بغض صدام
مادرم مادرم
****
چی بگم از اون شبی که میمیرم به خاطرش
مادرم منو گرفتم تو پناه چادرش
فقط اینو یادمه
صدای یک سیلی تو کوچه ها پیچید مثل یه فریاد
دو تا گوشواره رو خاک کوچه افتاد
دیگه راه خونمونو بردم از یاد
اگه بخوره باز روی زمین
کسی که بدنش زخمی باشه
مادرم مادرم
صورتی که هنوز داغه
آتیش روی کبودی گونه هاشه
مادرم مادرم
****
مادرم از اون به بعد تا نگاه میکنه به من
میگه این راز بزرگ بین منو تو یا حسن
من میگم به مادرم
الهی من فدای غربتت بشم یاس کبودم
کاشکی من با تو – تو اون کوچه نبودم
مگه آروم میشه آتیش وجودم
میون قفسش بستریه
مریضی که دیگه جون نداره
مادرم مادرم
داره میسوزونه چشمامونو
اون دردایی که درمون نداره
مادرم مادرم
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
فـروش ویـژه کـتاب مـداحی » مـشاهده
حاج محمود کریمی
شب دوم فاطمیه اول سال ۱۴۰۲
شهادت حضرت زهرا
مهجه؛ انتشار جدیدترین متن مداحی
Mohjat.Net
.