نه حرم داره نه رواقی ” حسین سیب سرخی ” شعر کامل

اگه قابل بدونی من گداتم بغل وا کن که دلتنگ نگاتم دلم با اسم تو آروم میگیره آره آواره ی کرب و…

خیلی آرومه قلب پر درد بی بی معصومه بی کس و تنهاست خیلی مظلومه تموم کارش دیگه معلومه خیلی آرومه چشماش خیره…

نمیدانم از این ویران نشین داری خبر یا نه نمیدانم که میمانم عزیزم تا سحر یا نه سفر کردی بدون من نگفتی…

دنیا یه فرقایی واسه من داره هرجوری باشه روضمو میرم این باعث خوشبختیمه آخه تو هفته بیشتر حسین حسین میگم عشق اونه…

دل منو سوزونده جون به لبم رسونده ناله نکن عزیزم چیزی ازت نمونده تو داری میری از این خونه دلم برات چه…

شبای غم چه کنم با این دلم چه کنم به کی بگم چه کنم در به درم کجا برم حرم نرم چه…

هیئت اگر نبود بساط جنون نبود روحی فداک حضرت عشق آفرین حسین اول خدا برای تو روضه گرفته است اول گریست بهر…

خاک به سر من مادرش صدا میزد پسرِ من تشنگی کشیده سوخت جگر من خاک به سرِ من از غمِ حسین شکست…

تا دنیا دنیا باشه تو مولا هستی منم فقیرم روزیمو از دست خودت میگیرم من همینم با این حال خرابم من همینم…

سلطان نجف فخر انبیا عالمی فدات شاه لافتی شیر هر نَبَرد فاتح حُنِین دنیای منی بابای حسین دلم سند خورده فقط به نام حیدر…