منو رها نکنیا | حسین سیب سرخی ۱۴۰۳ | متن شعر

به علی به اولاد علی به علی و به ناد علی سر من به پات افتاده علی مست مست مستم با یاد…

زنای خیمه رو موقع فرار ببینن بی چادرن دِق میکنن اینا خواهر زاده های حسنن زنا سیلی بخورن دِق میکنن من میرم…

داغش طلیعه ماه محرم است باز این چه شورش است در خلق عالم است داغش طلیعه ماه محرم است کوفه بگو کمی…

شکر خدا جان دادن من این چنین بود حسن ختام مادر عباس این بود اسباب زحمت شد عیادت کردن از من پس…

نغمه سر کن که جان دین آمد حضرت زین العابدین امد عین حق هر فروغ عین است این علی دوم حسین است…

چه بی حرم چه با حرم میگیره دستمو زهرا مادرم دنیا که هیچ تو محشرم میگیره دستمو زهرا مادرم به فدای مادری…

دختر توحید منم ابتا یا حسین رقیه ی بت شکنم ابتا یا حسین داده به دستم عمه علم را در هم بکوبم…

یه شب تَفاُل زدم به چشمای خیس تو تشر زدی که اگه طاقت نداری برو گفتم سرم پای تو به جاش غمت…

 اعوذ بالله از دوری حرم دیوونه میشم من کربلا نرم اگه حسرت توی چشمای ترم باشه چی قسمتم دوباره دوری از حرم…

هزار راه نرفته هزار حرف نگفته اگه بازم نگاهم به صحن تو بیفته میگم سلام خداروشکر اجازه دادی بیام من از خدا…