زیر آسمون گفتم حسین | حسین ستوده ۱۴۰۳ | متن شعر

روی تاج عرش طبق نص لولا فاطمه نقش شد زهرا سلام الله علیها فاطمه انکه خاک جانمازش را ستایش می کنند اولیا…

هیچ کسی نیست دور و برم غیر یاد تاج سرم سر به دامان بی کسی مثل شام غریبان حرم چشمم از اشک…

به علی به اولاد علی به علی و به ناد علی سر من به پات افتاده علی مست مست مستم با یاد…

زیر بارون سر نیزه اکبر ارباً اربا میشه قطعه قطعه توی میدون پیش چشم بابا میشه علی اکبر ولدی چجوری ببینمت اینجور…

دختر بارون دختر دریا دلبر زینب دلبر بابا تو شدی رقیه بردی دل بابا رو با چشمات تو کی هستی که ابالفضل…

ما گره کشا داریم دافع البلا داریم هر کسی کسی دارد ما امام رضا داریم تو دست عطا داری این همه گدا…

دلا رو آب و جارو کنید که رسید ماه کنعانیا شده از همه بیشتر ولی خوش به حال خراسانیا خاک قدم زائراش…

دوباره یاد اربعین گریم میگیره تو این مسیر دل شکسته غم میگیره ایشالله که بیشتر بشن هر ساله اما این همه زائر…

بهارم باش تو سختی های زندگی کنارم باش خودت قرار قلب بی قرارم باش بهارم باش میخوام آقا با یه سلام زیارتت…

به مشبک ضریح با صفات قسم به همون پرچم گنبد طلات قسم به هوای اسمون کربلات قسم امیدم تویی پناهم تویی دلم…