نماهنگ زندگی حسین ستوده محرم ۱۴۰۴ + متن شعر

نماهنگ زندگی محرم ۱۴۰۴ ستوده

مـتن شـعر

خستم از شبای بی غمت

وقتی که تو رو ندارمت

شبایی که تو نیستی روبروی کی باید بشینم

خواهشم همین یه حرفمه

این خودش یه دنیا ماتمه

نزاری من بمیرم و محرم تو رو نبینم

زندگی مثه یه ساعته

تلخه و ولی حقیقته

نمیتونی بگیری که جلوی این دقیقه ها رو

زندگی یه روز تموم میشه

دیدنِ تو آرزوم میشه

چجوری سر کنم زیر لحد آخه محرما رو

لااقل بزار که تو قبر

باز تو رو صدا بکنم

زیر خاک چجوری آخه

گنبدو نگاه بکنم

یا حسین حبیبی حسین

****

دلخوشیم فقط امام رضاست

آخرش نمیدونم کجاست

منم یادم بره ولی امام رضا یادش میمونه

کاش یکی باشه به جای من

جای اشک و گریه های من

یه خورده روضه ی رقیه ی سه ساله رو بخونه

وقتی مرگ خبر نمیکنه

التماس اثر نمیکنه

چرا بجز حسین آدم رفیق دیگه داشته باشه

لااقل یجوری نوکری میکنم

که آخرِ سری امام رضا

کاری کنه که مرگ من تو روضه باشه

حرف راست همینیه که

سنگ قبر مثه قفسه

بعد مرگ نمیزاره که حسین

من صدام به تو برسه

یا حسین حبیبی حسین

کربلایی حسین ستوده
نماهنگ زندگی محرم ۱۴۰۴
Telegram: @mohjat_net
Eitaa: @mohjat_net
www.Mohjat.Net

متن کامل