همه با دامن آتش گرفته رو به گودالند محمدرضا بذری + متن شعر

همه با دامن آتش گرفته رو به گودالند

متن شعر

همه با دامن آتش گرفته رو به گودالند

عجب شام غریبانی عجب شام غریبانی

منو پاره گریبانی تو و گودال طوفانی

یکی زد دو تا زد همه صورتت عوض شد

پر از خون شد این خاک رنگ تربتت عوض شد

خیمه ی زنها رو ببین چه آتیشی

بیفته زینب رو زمین بلند میشی

حسین جان حسین جان

مظلوم من حسین جان

****

سر پیراهن تو گریه ی ما را درآوردن

میان این همه کشته چرا تنها تو عریانی

فتاده بین میدانی نمیبینم مسلمانی

زمینو بگردی پره یال ذوالجناحه

خدایا کمک کن مادرش تو قتلگاهه

شکسته شکسته سر روی تنت میذارم

که باید سه ساعت از تو نیزه در بیارم

پرت کردن عمامتو نمیبخشم

حسین اون سه ساعتو نمیبخشم

چکمه ی روی سینتو نمیبخشم

حسین اون سه ساعتو نمیبخشم

حسین جان حسین جان

جانم حسین حسین جان

****

خبر داری تو که رفتی به کوچه گردی افتادم

به من از تو فقط هجران رسید آن هم چه هجرانی

تو که شاه شهیدانی چرا گیسو پریشانی

بریده بریده نفسی دیگه ندارم

نگاه کن که سمت شام و کوفه رهسپارم

حسین جان حسین جان

جانم حسین حسین جان

محمدرضا بذری
شب ۱۰ ماه محرم ۱۴۰۴
Telegram: @mohjat_net
Eitaa: @mohjat_net
Rubika: @mohjat_net
www.Mohjat.Net

متن کامل