تاریخ انتشار:
بازدید: 995 بازدید



کاش هفت آسمان شرر میشد
سنگ را شعله بر جگر میشد
بر سر روز اگر غمت میریخت
از شب تیره تیره تر میشد
به علی هم نگفتی ای مادر
که چگونه شبت سحر میشد
به تو سیلی زده نمیدیدند
چه به روی پیامبر میشد
به که گویم چهل نفر نامرد
به زنی چون تو حمله ور میشد
ضربه ای نا رسیده باز تنت
هدف ضربه ای دگر میشد
هر چه میزد تو را عدو انگار
ضربه هایش شدید تر میشد
کاش جبریل می افتاد از پا
کاش عمر جهان به سر میشد
میخ در چون فشار می آورد
سینه محسنت سپر میشد
کاش از درد های پنهانت
لااقل دخترت خبر میشد
دل شب تا سحر نمیخفتی
درد خود را به کس نمیگفتی
کپی برداری از اشعار تنها با ذکر منبع و لینک سایت مهجه مجاز است.
وبلاگ مهجه: www.mohjat.blogfa.com
مهجه | www.Mohjat.net
@mohjat_net
