بر سینه خود می فشارم زانوی غم را
وقتی که بی تو باز میبینم محرم را
صاحب عزا با دست های خویش کوبیدی
بر روی دیوار کدامین خانه پرچم را
ای آسمان چشمه جوشان اشک خون
پر بارتر کن بارش این اشک نم نم را
هر شب میان کوچه ها بر سینه خواهی زد
وقتی که می خوانند شور و نوحه و دم را
بر رشته پرچم دخیل گریه میبندم
آقا مگیر از دست ما این حبل محکم را
با اذن زهرا اذن مولا اذن پیغمبر
با اذن تو پوشیده ام این رخت ماتم را
دلشوره دارم اربعینم را همین اول
امضا کن آقا جان برات کربلایم را
حاج سید مهدی میرداماد / شب اول ماه صفر ۱۳۹۵
لطفا اشتباهات تایپی در بین متن اشعار را اطلاع دهید
کپی کردن اشعار در سایت کتاب وبلاگ و نرم افزار به هیچ وجه مجاز نیست
یک پاسخ به “بر سینه خود میفشارم زانوی غم را * سید مهدی میرداماد”