دلی که عاشقه محن داره
تو کشور غصه وطن داره
عاشق اونه که تو دلش هر شب
روضه برا امام حسن داره
میگن خدای کرمه آقام
صاحب سفره غمه آقام
با اون همه مهربونی حالا
بگید چرا بی حرمه آقام
برای چی نباشه بارونی
چشمای من با این پریشونی
که قبر خاکیشم شده پشت
پنجره های بقیع زندونی
با بی وفا ها هم وفا میکرد
دردای مردمو دوا میکرد
باید بپرسیم ما از اون شامی
با دشمناش چجوری تا میکرد
چل سالی از یه عده دلگیره
چل ساله که دلش یه جا گیره
هر موقع یاد کوچه می افته
صد دفه زنده میشه میمیره
چل ساله که زخم زبون خورده
خیلی شده خاطرش آزرده
هر باری که مغیره رو دیده
چند روزی خنده رو لباش مرده
مدینه غرق گریه زاری شد
خزون زندگیش بهاری شد
راحت شد از اون همه غم وقتی
زهر جفا ……… کاری شد
تابوتش و رو شونه ها بردن
به سمت بی کرونه ها بردن
از کوچه ای که مادرش رو دید
به زیر تازیونه ها بردن
چشمای قاسم خیس بارونه
حال ابالفضلم دگرگونه
تیرا یه کاری با حسن کردن
پهلوی تابوتش پر از خونه
ای کاش بی نشونه میرفتش
آروم مخفیونه میرفتش
بعد حسن این حرف زینب بود
کاش داداشم شبونه میرفتش
.
شب ۷ صفر ۹۹ حاج مهدی رسولی
.
متن مداحی / متن شعر / اشعار مداحی
لطفا اشتباهات تایپی متن اشعار را اطلاع دهید.
کپی کردن اشعار تنها با ذکر لینک مهجه مجاز است.
استفاده تجاری از اشعار مورد رضایت نیست.
.
Mohjat.blogfa.com
Mohjat.net
.