کتاب مداحی تمام شهادت وفات های ۱۴۰۰ مداحان + صوت سبک

دانلود بسته‌ی متن اشعار تمام مداحی های شهادت و وفات سال ۱۴۰۰ با نوای تمام مداحان کشور از جمله کربلایی جواد مقدم کربلایی نریمان پناهی حاج محمدرضا طاهری کربلایی حسین طاهری حاج محمدرضا بذری حاج سید مجید بنی فاطمه کربلایی محمدحسین پویانفر حاج رضا هلالی حاج مهدی رسولی حاج مهدی سلحشور حاج امیر کرمانشاهی کربلایی حسن عطایی حاج سید مهدی حسینی کربلایی محمدحسین حدادیان کربلایی حنیف طاهری حاج مهدی اکبری حاج مهدی رعنایی حاج حسین سیب سرخی حاج سید مهدی میرداماد حاج محمود کریمی همراه دانلود فایل‌های صوتی به صورت یکجا در قالب فایل زیپ. مجموعه‌ای بی نظیر از شعر و سبک‌های اجرا شده. تایپ و انتشار اختصاصی از فروشگاه اینترنتی مهجه

کتاب مداحی دانلود کنید!

• شامل [۵۹۶] قطعه متن و صوت مداحی
• دسته‌بندیِ منظم و تفکیک شده
• روضه زمینه واحد شور
• از [بیست] [۲۰] مداح کشور
• اشعار در قالب فایل وُرد [WORD]
• قابل ویرایش؛ تغییر فونت و اندازه
• قابل اجرا در موبایل و کامپیوتر
• قابل چاپ روی کاغذ
• بسته‌ی صوتی یکجا با فرمت MP3

برای دانلود روی دکمه‌ی افزودن به سبد خرید کلیک کنید. مشاهده‌ی آموزش تصویری خرید و دانلود محصولات اینجا کلیک کنید. اطلاع از جدیدترین تخفیف‌ها و تازه‌ترین محصولات در شبکه‌های اجتماعی مهجه

eitaa.com/mohjat_net
t.me/mohjat_net

.

.

فهرست اشعار زیارت خاصه امام رضا ۱۴۰۰

خدای مهربانی هاست سلطانی که من دارم

فدای مهر بسیارش دل و جانی که من دارم

نان خوره شام شهیدان باش برکت را ببین

در جهان فانی ما نیست خیری بی حسین

جان بر لب است از غم جانان دعا کنید

شاید به سر رسد شب هجران دعا کنید

ندیده کیه که عاشق شه

جوونیشو پای کسی بذاره

من که هنوزم یادم نرفته یادم نرفته

تنهام بذارید دلم گرفته

مادرم بگو از شلوغی شب جمعه های حرم بگو

مادرم بگو به حسینت این شبا از چشای ترم بگو

بی ارزشمو جز تو کسی یار ندارم

گیرم بخرندم به کسی کار ندارم

بجز هوای حرم در سرم هوایی نیست

اسیر دام تو را حاجت رهایی نیست

تموم دارایی من ولایت امام رضاست

دلیل زنده بودم زیارت امام رضاست

درد دل میکنم با امام رئوف

السلام علیک یا امام رئوف

ما گره کشا داریم دافع البلا داریم

هر کسی کسی دارد ما امام رضا داریم

من سائلمو سلطان منی

من دردمو تو درمانی منی

همه عالم فنا باقی حسین است

محرم میکده ساقی حسین است

سلام میکنم از دور بر تو و حرمت

سلام من به بلندای بیرق و علمت

آسمان زیر پرت بود زمین افتادی

یک عبا روی سرت بود زمین افتادی

خشکی لبات زده آتیشم

با داغت حسین دارم آب میشم

حیدری نسب مظهر ادب

وارث شجاعت قتال العرب

نَوِر قُلوبَنا بِزیارَتِ الحُسِین

دلتنگم این شبا برا بین الحرمین

یا دافع البلا سلطان کربلا

حال دلم آقا تو روضه هات خوشه

روی دلم نشسته غم روی غم

خیلی دلم تنگه برای حرم

ای ساحل آرامشم یا حسین

تا حرمت پر میکشم یا حسین

آن روز که پدر ز پسر می کند فرار

ما را ولای شاه نجف می دهد قرار

تشنه بودیم که باران نجف را دیدیم

اشک بودیم که دامان نجف را دیدیم

دم احتضارم که چشم انتظارم

بیا عشقم بیا عمرم بیا محبوب من

 

فهرست اشعار شهادت امام باقر و حضرت مسلم ۱۴۰۰

رفتند یاران داد از غم تنهایی

رفته است از دست پایان شکیبایی

تا خوب نشه زخمات دست بر نمیدارم

یه عالمه گریه به روضه بدهکارم

سلام من به تو آقای با وفا

سلام من به شاه مُلک کربلا

با تو خیلی زیبا میشه دنیای من

اَللهُمَ اجعَل مَحیایَ مَحیایِ مَن

در مملکت قلبم امیر است ابالفضل

در وادی عاشقی مسیر است ابالفضل

به قصد قربت میگم حسین

شبای هیئت میگم حسین

گفته بودیم زندگی و حیات

بین این روضه هاست آقا جان

هجوم موج بلا را به چشم خود دیدم

غروب کرب و بلا را به چشم خود دیدم

آه یادم نمی رود هرگز

غم جانسوز غارت خلخال

من کیستم غبار تو یا باقر العلوم

جان و تنم نثار تو یا باقر العلوم

روضه خوان ها آنچه می خوانند را من دیده ام

آنچه کس را نیست یارای شنیدن دیده ام

مادرش صدا میزد پسرِ من

خاک به سرِ من

کُمِیتِ قافیه لَنگ و زبان شاعر لال

چرا که وصف امام است در قصیده محال

بار بلا به شانه کشیدم به کودکی

از صبح تا به عصر چه دیدم به کودکی

همیشه درد و دل کردم همیشه غصمو خوردی

تو دستامو گرفتی با خودت تا اینجا آوردی

یه نفر هست که هنوز حالم باهاش خوب میشه

یه نفر که حرمش آب روی آتیشه

ای پنجمین امام که معصوم هفتمی

از ما تو را ز دور سلامٌ علیکمی

عمری بود که در حرم تو کبوترم

تنها به بام روضه قُدس تو می پرم

من حرم لازمم دلم تنگ است

روزگارم ببین بهم خورده

ستم روزگار یادش هست

غم لیل و نهار یادش هست

کوفه مرا ز روی تو شرمنده کرده است

سر میزنم ز غصه به دیوار های شان

ای صحرای ماریه ای تَلِ زینبیه

بار دیگر رسیده ایام مسلمیه

کوفه نامرد است

یابن عم کوفه میا در دلم درد است

دلگیرم از خودم که دلم گیر یار نیست

اصلاً برای آمدنش بی قرار نیست

تو یکسره در چشم لشکر بودی و من نه

چون صاحب خلخال و زیور بودی و من نه

ای جان جهان امام باقر وی قبله جان امام باقر

وی کهف امان امام باقر وی فوق بیان امام باقر

سلام ایزد منان سلام جبرائیل

سلام شاه شهیدان به مسلم ابن عقیل

پریشونه پریشونه به یاد کربلا روضه میخونه

غریبونه غریبونه کی از دردای قلبش چی میدونه

نوکرترینم اربا ترین

ای حضرت عشق جذاب ترین

غیر از غم معشوق در عالم خبری نیست

جایی خبری نیست که از غم خبری نیست

عجب غمی چه نوحه و چه گریه و چه ماتمی

دوباره تو هوای اشک نم نمی

یه سفیر بی پناه از راه دور

روی ماه تو رو میبوسه حسین

دل بی تابش خوبه گوهر نایابش خوبه

حال نوکر تو خونه اربابش خوبه

نوحوا علی الحسین

یعنی بگم گریه کنید زیر علم گریه کنید

یک قافله با یک دنیا ماتم

راه افتاده توی صحرا کم کم

شاه لو کشف مولانا علی

سلطان نجف مولانا علی

باز تو میدون اومده زلزله میلرزه

عزرائیل ماته ابوفاضله میلرزه

خزان شدم به بهشت غمت بهارم کن

سیاه رو شدم از خونِ دل نگارم کن

اینجا رسیده ام که مرا مبتلا کنی

بر حال و روز نائب خود چشم وا کنی

دلواپسم برای النگوی دخترش

دلواپس ربودنِ انگشتر حسین

تو شلوغیای روضه چشمم افتاد به یه گوشه

به سماوری که هر شب تو حسینیه میجوشه

من فقط تو روضه ها حالم خوبه

من فقط تو این شبا حالم خوبه

من یه عمره گریون روضه غمتم

من یه ساله دلواپس محرمتم

سردار بی سپاهم ندارم امید فردا

موندم غریب و تنها در این شهرِ بی کسی ها

کوفه را با تو حسین جان سر و پیمانی نیست

هرچه گشتم به خدا صحبت مهمانی نیست

بار بلا به شانه کشیدم به کودکی

از صبح تا به عصر چه دیدم به کودکی

 

فهرست اشعار شهادت امام جواد ۱۴۰۰

ندارِ عشقمو با دل سرِ قمارم نیست

که تاب و طاقت آن مستی خمارم نیست

خواهر نداشتی که به جای تو جان دهد

یا گرد و خاک پیروهنت را تکان دهد

میرسونه دلو امشب به مرادش

بسکه خوبه با گدای خونه زادش

اگه گرفتاری بگو یا جواد الائمه

اگه گنه کاری بگو یا جواد الائمه

جگرت را شرر نزن اینقدر

ناله وا جگر نزن اینقدر

الا ای مظهر جود خدایی

جوادی حضرت ابن الرضایی

من عبد و مرید تو باب مراد

گدای تو ام امام جواد

پنجره فولاد روضه میخونه

صحن گوهرشاد خیسه بارونه

شورش محشر به پا شد

کاظمین دار العزا شد

دورامو زدم دوباره برگشتم

تا که سینه زنه تو هیئتت باشم

تو روضه ها دست به دعا موندیم

تنها موندیم بی کربلا موندیم

کی شده بهر ظهورت لااقل کاری کنم

در نبود تو بلد بودم فقط زاری کنم

مهر شما در دل عاشق فتاد

خیر دو دنیا به من این فیض داد

یکی بخیل می شود یکی جواد می شود

یکی مرید می شود یکی مراد می شود

ای عشق شیرین دادی به بادم

امشب دخیل باب المرادم

نتوان جز این بگویم که فقط حسین عشق است

همه هست گفت و گویم که فقط حسین عشق است

پاره جگر شدی و کنارت طبیب نیست

اینجا کسی به فکر امام غریب نیست

پر میکشه روحم به روی گنبد حسین

زیباتر از جنته صحن بین الحرمین

دوباره شد نمایان کربلا

دخلیک یا جواد ابن الرضا

خیلی وقته من ندیدم کربلاتو

میدونی خیلی کرده این دل هواتو

روزگار دلم به سامان نیست

من کویرم خبر ز باران نیست

به لطف خدای جواد الائمه

گدایم گدای جواد الائمه

تو هم درست مثل حسین لبات شده تشنه آب

مثه حسین تن تو هم افتاده زیر آفتاب

پر میزنم در میزنم پشت دره باب المراد

ابن الکریم ابن الرئوف ابن الرضا انت الجواد

ای عرش خاک پای تو یا حضرت جواد

جود و کرم گدای تو یا حضرت جواد

زیر این بارونه که باز حرم تو داره معلوم میشه

اشک عجب بارونیه که آدم با اون آروم میشه

شَمَمتُ ریحَکَ مِن مَرقَدِکَ فَجَنَ مَشامی

به کاظمین رسیدم برای عرض سلامی

ما را هر آنچه حضرت استاد یاد داد

یک گوشه چشم کودک سلطان به باد داد

جد ما رو کشتن بین دو نهر آب

بیچاره زینب و بیچاره تر رباب

حساب کتاب کردمو دیدم

که خیلی وقته از تو دورم

در دست تو عیار گِرَم می شود زیاد

در سایه سار اسم تو کم می شود زیاد

به سرم شور کربلا دارم

به لب اللّهم الرزقنا دارم

به حال خودم رهام نکن یه می به منه خراب بده

بَدَم ولی بعد هر نماز سلام منم جواب بده

ماهی های دریا واست گریه کردن

مرغا روی جسمت راحت گریه کردن

هستند کریمان دو عالم سر خانت

یک بار نخورده است گره کیسه نانت

حجره ات کربلا شده آقا

گریه های من اختیاری نیست

حرمت قبله مراده همیشه حاجتامو داده

همه جا ذکر روی لبهام یا امام جواده

مهر شما در دل عاشق فتاد

خیر دو دنیا به من این فیض داد

یار از بدی و من گله از فاصله دارم

یارم گله داره من هم گله دارم

 

فهرست اشعار شهادت امام حسن عسکری ۱۴۰۰

جان به قربان دلت جان به فدای سر او

فرق ها داشت نگاه تو و چشم تر او

نه که روضه هات خوده سامرات گریه داره

غم تو نگات بارون چشات گریه داره

قبله متمایله سمت حرمت

کعبه شده عاشق رنگ علمت

به حق خون حنجر حسین فاطمه

میون روضه ها تو رو قسم میدیم همه

آقا شکسته قلب مضطر تو

رمق نموند به پیکر تو

یا حسین آنکه دل از غیر تو ببرید منم

آنکه لاجرعه ی می مهر تو نوشید منم

چجوری کشتنت بمونه

محاسن تو غرق خونه

دلم تنگه بیا عزیز جون من که بی قرارم

دلم تنگه تو دنیا هیچ کسی رو غیر تو ندارم

مثل بغض از وسط حنجره برخاسته ایم

همچو اشک از غم یک خاطره برخاسته ایم

چه روزها که یک به یک غروب شد نیامدی

چه اشکها که در گلو رسوب شد نیامدی

سینه ها داغ بلا شد

عاشقان ماتم به پا شد

خیز و با نغمه ی مادر مادر

روی کن بر حرم پیغمبر

زندگیم میگیره نور از کربلا

من دور از کربلا

یا حسن ابن علی ایهاالعسکری

حُسن ختام شصت و نه شبِ نوکری

مستیم هر تپش با اراده ی علی

اَحلی مِن عسل طعم باده ی علی

بگو حسین بگو حسین

بگو که هرکسی لایق نوکری نیست

یه بار دیگه منو راه بده صدقه یه کربلا بده

دوسِت دارم خدا شاهده بذار دورت بگردم

قلبمو بشکافی نوشته کربلا

اسم زمینیه بهشته کربلا

الا نگار دلارا سرت سلامت باد

یگانه یوسف زهرا سرت سلامت باد

ما بنده ایم گرم تمنای اهل بیت

در سینه ام نشسته رد پای اهل بیت

وقتی امام عصر ما امشب عزادار است

برپایی این روضه واجب ترین کار است

ای که رخت از خدا کرده حکایت گری

هست برازنده ات رهبری و سروری

لباس عزا تنت کردی امام زمان

از این تلخ تر نبود دردی امام زمان

اگه کربلا نمیرم کجا بمیرم

توی روضه ها نمیرم کجا بمیرم

ای نمک خانه ی مولا حسین

ای نفس حضرت زهرا حسین

حسن که باشی روضه هات همینه

هرجا باشی سامرا یا مدینه

دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را

تاب و تحملم نیست هجران کربلا را

دنیای بی حسین معنایی نداره

دنیام اون سره که دست نیزه داره

 

فهرست اشعار شهادت امام سجاد ۱۴۰۰

سنگین شده اگرچه پرونده ی گناهم

من را خریدی آخر با نامه ی سیاهم

صدای گریه ی بی انتها خودش روضه است

لباس مشکی صاحب عزا خودش روضه است

خیال کن که پر از زخم پیکرت باشد

شکسته در غل و زنجیر ها پرت باشد

اگرچه از زهر جفا میسوزه از پا تا سرم

ولی دلم آتیش گرفت از ناله ی اهل حرم

تو حسرت کربلا و مشهد

روزام به همین روال گذشته

منی که آسمان خاک رهم بود

تمام هستی ام زیر و زبر شد

یا حبیب الباکین گریه کنه سره بریدم

هر نفسم آه کشیدم

فدای قلب مضطرت عزای جد اطهرت

زده به والله آتیش به دلها

نگاه ابی عبدالله پناه دل بیچاره است

کجا مثه حرم میشه برا کسی که آواره است

خدا کند حسین بگویم و بمیرم

میان خون خود بغلطمو بمیرم حسین

یا حبیب الباکین گریه کنه سره بریدم

هر نفسم آه کشیدم به یاد بابای شهیدم

جان حسین جانانه حسن

دین حسین ایمانه حسن

شیر نر جنگ جمل حسن

پدر اَحلی مِن عَسل حسن

بخشش از بزرگترهاست عاشق به امید زندهست

خیلی بی وفا بودم این نوکر تو شرمندست

غم تو آبروی ماست این غم را مگیر از ما

دلیل پلک های زخم مرحم را مگیر از ما

آب دیدم کام عطشان تو ام آمد به یاد

دیدم آتش لعل سوزان تو ام آمد به یاد

غروب جمعه بعد عاشورا دلگیر شد

دنیا دلگیر شد دنیا دلگیر شد

عالم مرید اوست که پیر مراد بود

زین الموحدین شد و زین العباد بود

دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را

تاب و تحملم نیست هجران کربلا را

دل شکستمو دلتنگ ماه روی تو

رخصتم بده بنشینم روبروی تو

سر نخواهم کرد خم پیش کسی الا حسین

قلب من خورده به نام نامی مولا حسین

توی کاسه آب میدید گریه میکرد

بچه ای رو خواب میدید گریه میکرد

حرامیان همه بر گرد پیکرش بودند

تمام نیزه به دوشان پی سرش بودند

یا حبیب الباکین گریه کنه سره بریدم

هر نفسم آه کشیدم به یاد بابای شهیدم

رفیق یه روز میاد رفاقتو نشون میدی

شونه های منو تو قبر تکون میدی

این نوریه که فلک نداره

این ذکریه که ملک نداره

 

فهرست اشعار شهادت امام صادق ۱۴۰۰

درد دل ما بی تو فراوان شده آقا

دلها همه امروز پریشان شده آقا

حرف دارم برای تک تکتان

حرفی از اوج مرثیه بخصوص

ضریح تو پنهانه همینجا تو سینم

دستمو رو سینه میذارم حرمت رو میبینم

به نام خدا به نام حسن

منم به خدا غلام حسن

ای پسر اول زهرا حسن

سیدنا سیدنا یا حسن

توی هیئت دارم حاجت الهی وسط روضه بمیرم

به تو افتاده مسیرم دره این خونه فقیرم

قبر خاکی تو چراغیه که تو دل روشنه

واسه شیعه ها بقیعت بهترین مأمنه

میون روضه ها دلم میره حوالی حرم

خودت میدونی حالمو یه ساله که منتظرم

اگه شدم یه شیعه عاشق

به نوکری اگه شدم لایق

شهی که بگذرد از نُه سپر اختر او

اگر غلام علی نیست خاک بر سر او

کنون که صاحب مژگان شوخ و چشم سیاهی

نگاه دار دلی را که برده‌ ای به نگاهی

مباد آنکه عبای تو یک کنار بیفتد

میان راه تن تو بی اختیار بیفتد

تو راه و من بی راهه عمر دنیا کوتاهه

تسبیحم تا دم مرگ یا اباعبداللهِ

از آسمون چشمام بارون غم می باره

وقتی آقای عالم سنگ قبرم نداره

حضرت صادق مگر فرزند پیغمبر نبود

یا مگر ریحانه صدیقه اطهر نبود

بین سرو و لاله و شقایق

بی نشون و پنهونه گل یاس

وقتی که روح عاشقان وابسته تن نیست

در مرگ فیضی هست که در زنده بودن نیست

دوباره پای برهنه شبانه آوردت

شبانه باز که از کنج خانه آوردت

نه سنگ مزار نه یک سایه بان

دریغ ای دریغ امان ای امان

دنیا به چه دردی میخوره

وقتی دقیقه ها شده برام اسارت

از مسیر در نه از دیوار خانه ریختند

روز نه این قوم نا محرم شبانه ریختند

روضه رفتنو ترک نمیکنم

گرچه داغتو درک نمیکنم

به گریه های یتیمانه گدایانت

اراده کن برسد دست ما به دامانت

باز هم نوبت مدینه شد و

در غمش باز کربلا می ‌سوخت

امام مسلکش از مردم زمانه جداست

امام مظهر احقاق حق دین خداست

دست نگه دار عبا بر نداشته

پیره مرده عصا بر نداشته

به وقت خواندنم یا حسین مولا

تمام ماسوا یا حسین مولا

قبله قلبم کجاست کوی حسین است و بس

روی نیازم کجاست سوی حسین است و بس

در که شعله میکشه از آتیش بدم میاد

روضه های مادرم پشت در یادم میاد

گودال بود و خنجر و تیغ و سنان

لشکری سمت تو آورده هجوم

دست تقدیر گریه میکنه ای وای

داره شمشیر گریه میکنه ای وای

راهم افتاده دوباره به خیابان نجف

نوکر حضرتی شاهم و مهمان نجف

از غم دوست در این میکده فریاد کشم

داد رس نیست که در هجر رخش داد کشم

قسم به غربت خاکی که فوق تفسیر است

هوای شعر برای بقیع دلگیر است

پای برهنه بی عبا تو کوچه ها می برنم

توجهی نمیکنن به حال پرپر زدنم

در که شعله میکشه یاد یاس پرپرم

پشت در یادم میاد روضه های مادرم

لحظه به لحظه روز و شب

میگم با چشم تر حسین

دين از تو پديدار شده حضرت صادق

شيعه ز تو بيدار شده حضرت صادق

یه امامزاده باشه مثلا توی دهات

با سلام و صلوات همینام سینه زنات

بیاموزند تا در مکتبت مردم صداقت را

به نام تو سند کردند شش دانگ ولایت را

گفتم خلیل زاده ام آتش عقب کشید

دستی به روی شانه من با ادب کشید

میمیرم از این سرنوشت

با التماس گفتم بهش

مصیبة ما اعظمها

پیش روی چشم بچه ها

نه حرف من سخن هر فقیه آگاه است

عزای حضرت صادق شعائر الله است

دو تا اباعبدالله یکی رییس مذهب یکی عزیز زینب

داره یه اباعبدالله حرم و شور اربعین

از زیادی گِلت نیز به مریم بخشید

آن خدایی که شما را به دو عالم بخشید

تنم میسوزه از سَم زیر لب هر دم

مرگمو میخوام از خدا کم کم

تو از خدا هم نشونه داری

برا خریدنِ ما بهونه داری

من تو رو دارم هیچی نمیخوام

کرب و بلاته آخر دنیام

نگو عاشقی عارفی سینه چاکی

اگر مرتضایی نباشی هلاکی

شهر مدینه باز عزاداره یه داغه

بازم بلا پشت بلا داره می باره

بریدمو خمیدمو بدون پیروهن تو رو که دیدمو

به خاک و خون تپیدمو چادرمو روی تنت کشیدمو

رویای حرم توی سرمه

دارائی من چشم ترمه

فرمود امام رضا با اشک و شور و شین

ان کنت باکیا فبک علی الحسین

یه خیابون نم بارون

دو تا گنبد دو تا ایوون

محزون و حزینه منم

ای بابای تشنه سکینه منم

 

فهرست اشعار شهادت امام کاظم ۱۴۰۰

دوباره از دل سیاه زندان

میاد صدای ناله ی ضعیفی

محتاج یه نیمه نگاتم

یا من ارجوه دنبال یه راه نجاتم

خدا از ما نگیرد منت باب الحوائج را

غم او روضه ی او صحبت باب الحوائج را

شب کاظمین مثه مشهده

دلم واسه ی دیدنش لک زده

شهدا رفتن سوی ثارالله

جبهه داره بوی ثارالله

ذکر لب عشاقه مولا ابی عبدالله

جانها به فدای تو ای حضرت ثارالله

لا اله الا الله عزیز زهرا و حیدره

که تابوتش تخته ی دره

زن اگه عقیله هاشمیه

رفته به علی هر جلوه علی

حس قشنگیه توی حرم باشی

بگیره نم نم بارون و

زندان رواق روشنی شد غرق نورت

دیوارها نمناک از شرم حضورت

گریه زیاد کردم روضه زیاد خوندم

پشت سرت خیلی و ان یکاد خوندم

گره دیدی تو هرکاری

اگه خیلی گرفتاری

مردی که نام دیگر او آفتاب است

بین غل و زنجیر هم عالیجناب است

میون سیه چال داره میره از حال

روی شونه هاش زخم سرش زخمیه

دوباره امشب توی روضه کبوتر قلبم عازمه

مقصد این دل شکستم حرم امام کاظمه

نوکرمو به زیر دینم گدای شاه کاظمینم

یه روز میشه بگن کجایی بگم تو راه کاظمینم

ما جان به کف در راه عشق توییم

ما سائل باب المراد توییم

باید غل و زنجیر کند گریه برایت

عالم به فدایت

شکر آن ربی که نعمت داد بر ما این چنین

با دعای مادر و لطف امیرالمومنین

به دعای پر خیر مادرم

سر سفره ی موسی ابن جعفرم

خمیده خمیده رسیدم به تو

شکستم شکستم دم جسم تو

 

فهرست اشعار شهادت امام هادی ۱۴۰۰

گفتم این شرط وفا با منِ مهجور نبود

گفت این عشق تو با شکوه ی تو جور نبود

خبر گریه ی گرفتاران

میرسد شب به شب به دلداران

چش من کم سو شده کارم تمومه

بغض غم چند وقتیه توی گلومه

شبهای ما بی روضه چه تاریکه

تو روضه دل به کربلا نزدیکه

دعات کردم میون ندبه گریه ها برات کردم

ناله برای درد و غصه هات کردم

یا امام العصر یا کهف الامان

یا جمال الکَون یا قطبَ الزمان

خبر گریه ی گرفتاران

میرسد شب به شب به دلداران

ارشدنا الی الطریق ای بهترین رفیق

انت الوالد الشفیق ای بهترین رفیق

دست تقدیر گریه میکنه ای وای

داره شمشیر گریه میکنه ای وای

صباحا اتنفس بحب الحسین

مسائاً اتنفس بحب الحسین

ای گنج معرفت به دل سامرا سلام

ابن الجواد حضرت ابن الرضا سلام

ای کعبه دل کوی تو یا حضرت هادی

وی قبله جان روی تو یا حضرت هادی

هرکی با توئه سعید هرکی بی توئه شقی

تویی مرز کفر و دین ایهالهادی النقی

گفتم بزار بیام گفتی نه

گفتی نیا امسال گفتم چشم

صل الله علیک یه سلام که میدم رو به حرم

به حرم میرسه پای دلم

 

فهرست اشعار شهادت حضرت علی ۱۴۰۰

شب ۱۹ ماه رمضان ۱۴۰۰

آنچنان زخم گناهان به پرم افتاده

که به صد شهر دگر هم خبرم افتاده

سر راهت نشستم با دنیای گناهم

تو همراهی ولی من رفیق نیمه راهم

السلام ای مقصد ای راه ای هدف

السلام ای کعبه بیت الشرف

آمدم سرزده بی حرف و سخن

خسته ام خسته ز آلوده شدن

تا ترک خورد سرش دخترش افتاد زمین

دست بگذاشت روی معجرش افتاد زمین

ربنا یه کاری کن برای سینه زنا

بیان زیارت حسین اربعین مثه قبلاً

رو سرم سایه علمه روزیم از دستای قلمه

کار من نوکریمه سند ذاکریمه

تاریخو زیر و رو کنی

کسی مثل حسین زیر و رو نشد

باز کن آغوش خود سائلت سر می رسد

آن گدا که بخششت را کرده باور می رسد

درد دلهام برای تو حسین بسیار است

بسته ام بار سفر چشم به راهم یارم

دست از طلبت بر ندارم ای یارم

در راه تو جان می سپارم ای یارم

مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش

مرا به ابر به باران به آفتاب ببخش

سفره دار خدا امام زمان

دگر امشب بیا امام زمان

گنه کارم بدم بی اعتبارم

خوشی رفت از تمام روزگارم

دلخسته سالهای هجرانش بود

هر لحظه به یاد یاس گلدانش بود

علی جان تموم شد دیگه اون نگاهای شوم مدینه

الهی که دیگه چشت روزای بد نبینه یا مظلوم

چشمان من ابری ولی باران ندارد

انگار این دلمردگی پایان ندارد

چشمان من ابری ولی باران ندارد

انگار این دلمردگی پایان ندارد

کوفه که چهره ای پر از غم دارد

این سینه دلی شکسته را کم دارد

من از غروب یه پاییز من از شبای زمستون

تو از قبیله لیلا من از قبیله مجنون

ای ذکر من دمادم علی علی علی

یا ضِیغَمَ المُهَمهَم علی علی علی

اگه خاکم اگه خارم اگه هیچم اگه پستم

غلام ابن غلام ابن غلام ابن علی هستم

نمیدونم چی اومد سر چشمام

که اشکام مثل اون قدیم نمیشه

میخونه تو قتلگاه زیارت ناحیه

دلم به یاد حرم تا کربلا راهیه

بیت الاحزانمه سره مزارت

پاشو زهرا ببین غریبه یارت

همه عمرم مستم از یاد علی

بعلیٍ و به اولاد علی

خدا خودش خوب میدونه صبری برام نمونده

دنیا دیگه کار منو به آخرش رسونده

ماهی شده نوکر هیئت تو دریاست ابی عبدالله

رحمتت شامل راهب کلیساست ابی عبدالله

منت کشیده ای اگر آب و گلش علیست

غیر از خدا نبوده کسی در دلش علیست

در میزنم و پشت در حسنه

هر جا شد صحبت از دلبر حسنه

فدای شاه لافتی و حرمش

فدای تیغ ذوالفقار و دودمش

صنما به ناز چشمت همه را دچار کردی

همه ناز قامتان را تو به جلوه خار کردی

من جهانم همه تو ننگ به جام و جم غیر

دم تو گرم فقط گرم ندیدم غیر

شب ۲۰ ماه رمضان ۱۴۰۰

الهی بی پناهان را پناهی

به سوی خسته حالان کن نگاهی

تا مرا در گناه دید حسین

زود تر از همه دوید حسین

گاه شد مظهر خدا و گاه شد مظهر علی

من علی را در خدا دیدم خدا را در علی

پادشاهی که کنیزش خاک را زر می کند

اذن او حداقل را حداکثر می کند

علی جان تموم شد دیگه اون نگاهای شوم مدینه

الهی که دیگه چشت روزای بد نبینه یا مظلوم

باز این چه شورش است علی مولا علی

در خلق عالم است علی مولا علی

خدا رو شکر میکنم تو فکرتم همیشه

یه لحظه از غم تو دلم جدا نمیشه

شکر خدا که دوره هجران سر آمده

مولا کجاست بنده به این محضر آمده

تب گرفته تمام جسم مرا

همه جا را سیاه می بینم

السلام ای کعبه بیت الشرف

السلام ای مقصد ای راه ای هدف

یوسف زهرا در این کنعان کسی بیدار نیست

خوابمان برده است در اینجا کسی هشیار نیست

عجیب سیر از این خاک و این دیار شدم

عجیب خسته ز غمهای بی شمار شدم

عالم امشب سیه به تن دارد

بسکه داغ ابالحسن دارد

صدا زد علی که بیرون برن بمونن کنارم بنی فاطمه

فقط این میون کسی که باید با این ها بمونه علمدارمه

آسمان مات غم حضرت مولا شده بود

چشم دل تنگ ترین مرد چو دریا شده بود

یتیما با ظرف شیر دره خونه‌ امیر

غم رو شونه هاشون

با هُرم مشعل ها حرم گُر میگیره

شرر های آتیش به چادر میگیره

اگه بد و رو سیاه اومدم

یا با دلی پر گناه اومدم

خوشا دردی که درمانش حسین است

خوشا جانی که جانانش حسین است

دلم خوش است به روزی که کربلا بودم

میان صحن دو تن در برو بیا بودم

از من سلام و درود به اونکه قلبم ربود

اینقدر میگم یا علی کوری آل سعود

جریان داره زندگی با تو فقط امکان داره

عاشقت هستم آقا تا وقتی که

من که از عشق تو مستم

با تو بودم با تو هستم

می نویسیم عشق بی تردید می خوانیم جنون

هر کسی دیوانه تر السابقون السابقون

کاش دخیل علمت می شدم

کاش منم محتشمت می شدم

ابتا علی نمیذاره عشق تو برم خطا علی

ابتا علی بی تو بن بسته ته رفاقتا علی

شده خونی تو مسجد مُهر و سجاده

بابا حیدر برا رفتن شد آماده

شب ۲۱ ماه رمضان ۱۴۰۰

بیا ای وارث فرق شکسته

عزادار غم مولای خسته

نخلی از اشک تو سیراب نگردید دگر

از همان لحظه که بر فرق تو شمشیر آمد

امشب این خانه باز پر شده از

گریه و سوز و آه و دلشوره

قیامتی شده کنار علقمه

فاطمه اومده برید کنار همه

عالم هرجا رو ببینی علیِ

از اول تا آخر در واقع درستش اینجوری میشه

و هو الاول و هو الآخر

و هو الباطن و هو الظاهر

هر قلب به سینه قبله گاهی دارد

هر قبله برای خود خدایی دارد

همه جا را بخار میبیند

آدم تشنه تار میبیند

اگر چه کوله باری از گناه آورده ام اینجا

برایت التماس و اشک و آه آورده ام اینجا

شب است و این شب تاریک دیگر سر نمی آید

بغیر از خون دل از چشم های تر نمی آید

خدای من تویی که میرسه بهت صدای من

یه کاری کن شبای قدر برای من

چه بستری انگار که توی لحظه های آخری

با زخم سر چقدر شبیه مادری

گاه شد مظهر خدا و گاه شد مظهر علی

من علی را در خدا دیدم خدا را در علی

سر کوی بلند فریاد کردم

علی شیر خدا را یاد کردم

سلام بر حیدر کرار و سلام بر شاه نجف

سلام بر ماه خدا سلام بر ماه نجف

به این بی پناه یه نگاهی یا الهی

به تو رو زده رو سیاهی یا الهی

صدات زدم خدای من

گرفته باز صدای من

عاقبت جان به لب صبر رساندند علی

پای آن قول که دادند نماندند علی

از آسمون دو چشمات می باره اشک غریبی

جا میشه تو صحن قلبم از غصه داغ عجیبی

دل برای نجف سر فدای نجف

نوکر حیدرم خاک پای نجف

هر فتح قریب از دل چون شیر علی بود

هر نصر من الله به شمشیر علی بود

از تو سر و ز مادر من سینه ای شکست

تا صبح حشر بر سر و بر سینه میزنم

چه میخواهد لب تشنه به غیر از لطف بارانی

چه میخواهد شکسته دل بغیر از چشم گریانی

جنگ که شد تن به تن حساب ندارد

پارگیِ پیروهن حساب ندارد

من روضه خوان غربت آقای عالمم

بی تاب سر بریده ماه محرمم

ایوان نجف دنیا منه

ایوان نجف رویای منه

علی جان شدی راحت از غصه و درد و غم های دنیا

وفایی نکرد این زمونه بهت بعد زهرا یا مولا

همه عمرم مستم از یاد علی

بعلیٍ و به اولاد علی

عالم در ماتم حبل المتین است

شب قتل امیر المومنین است

ز ازل بار امانت به سر شانه اوست

همه عالم به سر سفره شاهانه اوست

خیبر شکن حیدره مولای من حیدره

آقای کل دنیا ابالحسن حیدره

توی خلقت خدا دو نفرن که چشمه و بارونن

توی خلقت خدا دو نفرن که صاحب میخونن

محبتی که پدر داده یادمان این است

محبت علی و فاطمه حسین و حسن

یا درد مرا نسخه درمان بنویسید

یا مرگ مرا در غم هجران بنویسید

گفته ام زینب ببوسد حنجرت را بی گمان

زیر خنجر بوسه خواهر به دردت می خورد

یا علی فدای تو دلم گرفته باز برای تو

یعنی میشه بازم بیام آقا

دیدم ره درست و رفتم ره خطا را

عمری تباه کردم عمر گران بها را

نه قصه شام و نمک و نان جوینش

نه غصه چاه و شب و آوای حزینش

از عشق تو شکر باده را فهمیدیم

دلداده بی اراده را فهمیدیم

کسی نیامده او را علی جواب کند

علی به سمت گدایان خودش شتاب کند

بریم نجف یه دل سیر دم ایوون طلا

وایسیم و فقط تموشا کنیم و بعد

تنها به عالم تویی نقطه پرگار حیدر کرار

دلدار دلاور جهانگیر و جهاندار حیدر کرار

من گدای نیمه شب و تو خدای روزی رسون

اومدم که رو بزنم تو شبای ماه رمضون

رحم الله من نادا یا حسین

غفر الله من نادا یا حسین

یه قلب پر گناه آوردم میدونم آبروتو بردم

درسته رو سیاهم اما دلم رو دست تو سپردم

ای میکده دار عشق عالم به کفت حیدر

من مستم و دیوانه مست نجفت حیدر

پاییز تیره روزیمان را بهار کن

در مُلک ما دوباره صفا برقرار کن

یا علی و یا حیدر ذکر رمضانم

یا علی و یا حیدر شور و هیجانم

حقا که حقیقتا علی حق باشد

حق است علی ز حق و بر حق باشد

ای که همشیره شیرانی تو

وارث دلیر مردانی تو

تو آقای عالمینی به زهرا نور دو عینی

قیامت مشکل گشای عزاداران حسینی

نوشته شده در عرش خدا با قلم حیدر کرار

خدا خلق نموده است زمین را و زمان را

بنبی عربی و رسول مدنی

لذتی نیست گوارا تر از این سینه زنی

زده در وقت سحر یاد رفیقان به سرم

شب قدری چقدر ریخته مهمان به سرم

دیگر برایم دلخوشی معنا ندارد

وقتی تو را بابای من دنیا ندارد

دوش رفتم مسجد کوفه بدیدم روی منبر

بود گرم خطبه آن شاهنشه دنیا و دینم

میسوزد اما لیک خاکستر ندارد

حالا زمین گیر است و بال و پر ندارد

سوزم و سازم و ناید ز درون فریادم

کاش من زودتر از فاطمه جان‌ میدادم

که به ماسوا فکندی همه سایه هما را

علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را

شب ۲۲ ماه رمضان ۱۴۰۰

کیستم من بنده ای از فرط عصیان شرمگینم

روز و شب باران خجلت بارد از ابر جبینم

تو رفتی و دیگه غرورم شکست

عمو رفت و هیچکس پناهم نداد

یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود

توی ویرونه یک شهر غریب

از غصه رها ببینمت این شب ها

گریان همه جا ببینمت این شب ها

جای ناله زدن آماده کنید

تابوتی برا من آماده کنید

به خاک تربتت بابا نهادم تا سر خود را

شنیدم ناله جانسوز زهرا مادر خود را

کعبه زدور می برد سجده به کربلای تو

قبله عاشقان بود تربت با صفای تو

ای آخرین ودیعه سبز خدای ما

آیا نمیرسد به حضورت صدای ما

بگو به خواب که آید به چشم بیدارش

دلا بسوز که مولا تمام شد کارش

داره چشای زینبش نم نم بارون میگیره

با حسنین برا علی شام غریبون میگیره

هر کی داره از حق نشونه

میخونه اسمت رو چقدر عاشقونه

ای خدا آن عبد سرکش آمده

با معاصی در کشاکش آمده

علی ای میر پهلوان عرب

زیر تیغت سر یلان عرب

داره میره تنها به دیدار زهرا

دلش خونه از دنیا چشاش و میبنده

عرض و سما باز نوحه خونه

حال ملائک پریشونه

آغاز سخن با نام علی

همچون صیدی ام تو دام علی

غایبی و روز و شب در جمع مایی سیدی

با منی اما نمیدانم کجایی سیدی

اسیر تاب گیسوی علی ام

خوشم کلب سر کوی  علی ام

ساکن میکده ام در شب ساقی عشق است

گر بسوزم همه شب در تب ساقی عشق است

به قصد قربت میگم حسین

شبای هیئت میگم حسین

قسم به نام علی به احترام علی

منم غلام علی علی علی

غلام ابن غلامم من

کریم ابن کریمی تو

دوش قرص مه روی تو به یادم آمد

طلعت روی نِکوی تو به یادم آمد

اول عشق تو لَن بود نمیدانستم

آخرش هم ابداً بود نمیدانستم

میرسید هرکسی از راه میزد

تو رو قربة الی الله میزد

آب از دل چاه بر زمین بخشیدی

هنگام رکوع خود نگین بخشیدی

شب ۲۳ ماه رمضان ۱۴۰۰

غریبونه کجا احیا گرفتی

ما رو با درد و غصت آشنا کن

بی آشنا مانده غریبی بین خلقت

دیگر نمی آید صدای پای غربت

آیینه مادر تو بابا دیگه شکسته شد

کتاب سرگذشت من ببین چطوری بسته شد

چقدر بی تو شکستم چقدر واهمه کردم

چقدر نام تو را مثل آب زمزمه کردم

در فراق تیر لبخند کمان بی فایده است

در مسیر عاشقی زخم زبان بی فایده است

رویای رسیدن رویا یه آغوش

رویای یه بوسه به جای جای شیش گوش

یه ماهه چشمام تره این نفس آخره

خدا ازت نگذره

دور نیست اون روزی که حرم میسازیم برات

دور نیست اون روزی که بقیع پر شه از زائرات

من به نور میرسم اگه تو کمکم کنی میتونم

اینجایی که من هستم تاریکیه میدونم

به نام زهرا به نام زینب

خدایی هستم غلام زینب

زندگی در چشم من جور دگر شد با علی

دم به دم دلدادگی ها بیشتر شد با علی

تو صفا و رکن و مقاممی

حیدر پادشاه و اماممی

تهدمت والله ارکان الهدی

قد قتل المرتضی

شفق حسین نور فلق حسین

حنجره آوای حق حسین

منی که هر نفسم اسمتو گفتم

نکنه یه روزی از چشات بیفتم

باز زدم آقا به تو رو منه بشکسته سبو

اومدم دیگه نگو چه عجب بی وفا

تو هستی راه سعادت بود ذکر تو عبادت

الا سالار شهیدان بده توفیق شهادت

لبهای عطشناک تو آغاز حیات است

دین است یقین است عروج است صلاه است

روی قبرم بنویسید که نوکر بودم

من غلامی به در خانه حیدر بودم

صد شکوه از این زمونه داره

از نو دل من بهونه داره

 

فهرست اشعار وفات حضرت ام البنین ۱۴۰۰

روشنی بخش شب تار نیامد چه کنم

رفت عمر من و دلدار نیامد چه کنم

جان بر لبم رسیده و در بین بسترم

از سینه آمده است نفسهای آخرم

غم دل ام بنینه غمت

روضه ی بازه چهره ی درهمت

سه ساله روضه خونم کنار بقیع گریونم

چهارتا قبر خیالی دلیل اشک روونم

هرکس که علی گفته ابالفضل شنیده

ایوان نجف را وسط علقمه دیده

رفتنو اومدن به روضتو زیاد کن

به حسین اعتماد کن

ببین باید چه دریایی از ایمان و یقین باشی

که همراه امیری چون امیرالمومنین باشی

نشستم در بقیع اشکی بریزم

شنیدم علقمه رفتی عزیزم

هنوز از علقمه صدای آه میاد

صدا شکستنِ غرور ماه میاد

چقدر تلخه بفهمی راهو کج رفتی

چه دلگیره بدونی آخره خطی

افتاده پیکرت حسین رو خاک داغ کربلا

یوم علی صدر النبی یوم علی وجه الثری

عباس بالابلند قد رشیدم

بیا که دیگه من بریدم

ابالفضل بیا این دم آخری غربتم رو ببین و

بیا و تسلا بده درد ام البنین و عباسم

عباس من مادر فدای تو

به قربون قد و بالای تو

ام البنین شدم که شوم یاور حسین

گل پرورش دهم که شود پرپر حسین

گشته رها بر سر نی زلف سیاه قمرم

شعله کشید آتش غم بر جگر شعله ورم

سفره ی ام البنین مریضارو شفا میده

سفره ی ام البنین نجف و کربلا میده

به یاد روز عاشورا پریشون پریشونم

نبودم کربلا اما همیشه دیده گریونم

دعای ام البنینه که شدم نوکر عباس

همه مادرای عالم فدای مادر عباس

خبر آوردن به جای چار پسر چهار سپر آوردن

خبر آوردن برا من از رُقَیَم یه معجر اوردن

همخونه ی ولی الله ام البنین سلام الله

ای دامن تو پر از ماه ام البنین سلام الله

دیگه خواسته ای ندارم از خدا

من فقط یه آرزو دارم همین

برادرم همه لشکرم پناه حرم ابالفضل

ببین جای مادر تو اومد مادرم ابالفضل

والقمر اذا تلاها نازل شد بر رخسار ماهت

والیل از دستان خداوند افتاده بر چشم سیاهت

بانوی دینه لیلاترینه

اقیانوس وفا بی بی ام البنینه

خودم کنیز تو ام بچه هام نوکر تو

عروس های من آقا کنیز دختر تو

خبر داری از حال مادرت

خبر داری از غصه پیر شدم

خسته بود آقا

تازه روی مرکبش نشسته بود آقا

دور از تو بیمارم ای یارم ای یارم

زندم با حب الحسین در بند دلدارم

ماه میگویند پشت ابر پنهان میشود

ماهت ای بانو شبی بر نیزه تابان میشود

غم دل ام بنینه غمت

روضه ی بازه چهره ی درهمت

گفتم دوری داره دلم رو میکنه بیچاره

بذار جلوم یه راه چاره دلم هواتو کرده

ببین خم شدم مشکتو بوسیدم خم شدم

ببین خم شدم زینبو تا دیدم خم شدم

عباس یعنی عشق عباس یعنی جان

عباس یعنی معنی ایمان

تا آخرین سربازمان که رد شد از قرآن

از اولین فرمانده ی هوشیار این میدان

آهم چرا از سوز هجرت آتشین نیست

قلبم چرا چون قبل از دوری غمین نیست

ای دلت بند امیرالمومنین

رشته های چادرت حبل المتین

چه گره های کوری که با دست تو وا شد

تا که اسمت رو بردیم حاجتامون روا شد

شیر آفرینم الحمدلله شور آفرینم الحمدلله

من مادر ابالفضل ام البنینم الحمدلله

بانوی حیدر است

حقا که او شفیعه ی فردای محشر است

ای علمدار نجابت الدخیل ام البنین

جلوه ی حجب و اصالت الدخیل ام البنین

قمر ام البنین السلام

پسر ام البنین السلام

صد حیف این زخم کهنه

دارو و درمان نخورده

دگر از جان پر آذر گذشتم

که از طوفان دردآور گذشتم

آتش قلب من از یاد حسین فاطمه است

همچو آبی روی آتش یاد دست و علقمه است

تو راز عزت و عصمت عباسی

تو رمز غیرت و هیبت عباسی

دعای ام البنینه که شدم نوکر عباس

همه مادرای عالم فدای مادر عباس

گریم گرفته مثه بچه مرده ها دلم گرفته

کدوم گناهم منو از تو و تو رو ازم گرفته

ورنه بعد روضه ات تا صبح حسرت میکشم

یک دلی بشکن ز من تا گریه ی سیری کنم

 

فهرست اشعار وفات حضرت خدیجه ۱۴۰۰

عمرم به سر رسید نشد یارتان شوم

آقا نشد که لایق دیدارتان شوم

این ملک بود به این بیت مکرر محتاج

جبرئیل آمده چون هست به این در محتاج

عزیزم فقط با تو سر می کنم

من از این و از آن حذر می کنم

چشمان تو سر چشمه زمزم باشد

عمریست دل تو خانه غم باشد

ماه رمضونه اما دل بی قراره آقا

مهمونی بی وجودت صفا نداره آقا

تو را میخواست تا در همسرانش بهترین باشی

برای خاتم پیغمبری نقش نگین باشی

از درد غربت داشت كوثر گريه مي كرد

زهرا بروي قبر مادر گريه مي كرد

به زبان‌ بریده کجا رسد صفتی به مدح و ثنای او

که خداش هر چه طلب کند به کمال داده برای او

شفای جان جانانم حسین است

طبیب و درد و درمانم حسین است

جان بود سر به گریبان حسین

دل بود آتش سوزان حسین

هنوز یاد علقمه به پیچ و تابم

من آبم هنوز شرمنده کودک ربابم

یا کریم الصفح رحمی کن به ما ما را ببخش

خسته ایم از این همه جرم و خطا ما را ببخش

هرچند با ما خاکیان روی زمینی

بالاتر از بالایی و بالا نشینی

نوشته اند دلم را برای خون جگری

بدون گریه زمانه نمیشود سپری

هرچند با ما خاکیان روی زمینی

بالاتر از بالایی و بالا نشینی

كريما به رزق تو پرورده ايم

به انعام و لطف تو خو كرده ايم

اسلام جز به مهر تو جانی به تن نداشت

عصمت بغیر نام خدیجه سخن نداشت

چیزی ندارم پیشکش الا که با اخلاص

پای غم زهرا بریزم اشک جاری را

این سفره افطار نیست این سفره روضه است

آب خوش نمیره پایین از گلوی هیچکس

ای بهشت من کربلا سرنوشت من کربلا

آب و خاک من ای سرشت من کربلا

اسباب شادی دگران می کنی مرا

گفتم عزیزم تو زنی پشت در مرو

برگرد ای توسل شب زنده دار ها

پایان بده به گریه چشم انتظار ها

ای خو گرفته با نفست عطر احمدی

ای پیشتر ز بعثت احمد محمدی

ای که چشمه خیراتی مادر مادر ساداتی

روحی فداک یا مولاتی

به سمت گودال از خیمه دویدم من

شمر جلو تر بود دیر رسیدم من

 

فهرست اشعار وفات حضرت زینب ۱۴۰۰

آه از اقبال هرشب تنها

بوی پیرهن خونیِ تو

ناله برای درد و غصه هات کردم

دعات کردم میون ندبه گریه ها برات کردم

طعم شیرین ذکر شور حسین

زینب ای خواهر غیور حسین

یه سال و نیمه که بی تب نبودم

بدون یاد تو یک شب نبودم

قسم به این صدای قرآنت

که هنوز تو گوشمه

غارت بود و آتیش خیمه دود و آتیش

من هم تنها بودم

همان بهتر بدوزد شاعرش در مدح او لب را

ادا هرگز نخواهد کرد شعری حق مطلب را

خمیده خمیده رسیدم به تو

شکستم شکستم دم جسم تو

روز و شب از غم تو اشک فشانم چه کنم

روح من پر زده ای روح و روانم چه کنم

ای بی کفنم حسین دور از وطنم حسین

افتادی تو قتلگاه عریان بدنم حسین

حسین من شده همین نوای آخرم

حسین من بیا که دل شکسته خواهرم

حسین جان به یاد لبت

یک شبم خواب راحت نداشتم

ای سالارم دل بی تابم

ای جان زینب دریابم

دلم میخواد که باشم با تو

خواهم رضای تو جانم فدای تو

ای صبح امید من ماه شب تارم

این پیروهن پاره شد دار و ندارم

گذرم تا به در خانه ات افتاد حسین

خانه آباد شدم خانه ات آباد حسین

امشب زده عالم زانو به محضر زینب

یا عقیله ی بنی هاشم ای جانم

هی حلما و عصمت داره مثل خوده زهرا

ابهت داره رو منبر مولا

من آن آیینه ام آیینه ای از غم ترک خورده

من آن زخمم همان زخمی که از هجران نمک خورده

گریه زیاد کردم روضه زیاد خوندم

پشت سرت خیلی و اِن یکاد خوندم

تو پناهمی تو تکیه گاه محکمی

تو پناهمی تو کشتی نجاتمی

هر وقت یادش میکنم باران می آید

با بردن نامش به جسمم جان می آید

روح مباهله یا زینب

ذکر نافله یا زینب

غمی بزرگ در دلم مرا عذاب میدهد

تو را صدا که میزنم سنان جواب میدهد

وقت لرزیدنه پایه های منبره

این که خطبه میخونه مگه پیمبره

غروبی شد پر از ماتم غروب آخر زینب

مظهر ادب حیدری نسب

کوفیا رو ببین همه خیره سرن

وقتی که هست چشم تر تو مطاف اشک

گم میشود دوباره دلم در طواف اشک

در سیر او جبریل هم بال و پرش ریخت

وقت طواف چارمش خاکسترش ریخت

برادر کجایی امون از جدایی

هنوز خواب میبینم عزیز دلم

گرچه گه ورود به شهر ازدحام بود

او چادرش به لطف خدا مستدام بود

یا ایهاالغریب یا ایهاالشهید

دخلت زینبا علی یزید

قربانگاه حج واجب تو قتلگاهه

لبیک اللهم لبیک تو یا اماهه

کیه زینب کیه زینب کیه زینب

دختر حیدره وارث خیبره

وقت لرزیدنه پایه های منبره

این که خطبه میخونه مگه پیمبره

دل به دریا بزن ای دل

هوس جنون کن

دست توانای تو نبض زمین و زمان

با تو شده حال خوب سهم دل بی دلان

سر از تنت جلو چشم جدا بشه

قرار نبود لباس احرام تو بوریا بشه

مادر گریه مادر غمها

جانِ از غصه آمده بر لب

آه عبدالله من اگه یه سال و نیم دووم آوردم

آه عبدالله غصه خوردم چرا تا الآن نمردم

خسته بود آقا

تازه روی مرکبش نشسته بود آقا

به نام تو که عشق بخشنده منی حسین

گذشته و حال و آینده ی منی حسین

خوبان روزگار مسلمان زینبند

دیوانه ی حسین و پریشان زینبند

میدونی چند وقته کربلا میخوام

چی سخت تر از انتظاره تو دنیا

دیشب برای تو کمی ماتم نوشتم

مرثیه ای با رنگ های غم نوشتم

نگاهم ماند و از درها نیامد

نشانی از کبوترها نیامد

هیچ کسی نیست دور و برم غیر یاد تاج سرم

سر به دامان بی کسی مثل شام غریبان حرم

 

فهرست اشعار وفات حضرت معصومه ۱۴۰۰

یه خواهری رو میشناسم

تا وارد قم شده بود

هرجا تاریخ از جنگ تن به تن میگه

از جمل از سردار صف شکن میگه

سلام الله علی الحیدر

تویی اول تویی آخر

بر گدای خانه اش معصومه عصمت میدهد

دست زائرهای خود برگ شفاعت میدهد

میون شلوغی شهر تا دلی دوباره گم شد

یادش افتاده که تو هستی پا شد و راهی قم شد

حرمت بهشته و خونه ی امیدمه

رو به گنبدت میگم السلام یا فاطمه

من همیشه خاک پاتم یه عمریه گداتم

به اذن فاطمه گریه کنه کرب و بلاتم

ما گم نمیشویم هدینا فقط حسین

با رخصت از خدای تعالی فقط حسین

خانه ی بی تو برادر خانه ی احزان من

دوری تو ای برادر جان بلای جان من

منم همسایت ای بانو منم اهل دیار قم

نمیدم به همه عالم نسیمی از غبار قم

عشقت جنت رو سرم داری همیشه منت

دلبر دلخواه هرکی دید تو رو میگفت ماشالله

مرکبا سیراب بودن اما هنوز تشنه بودی

سه روز تشنه بودی

السلام ای برکاتت علوی

السلام ای کرمت مجتبوی

از عشق تو عمریه در تلاطمم من

با اینکه توی خیل عاشقات گمم من

 

فهرست اشعار هفتگی و تک شعر ۱۴۰۰

بنده ات با یا الهی آمده

نیمه شب با رو سیاهی آمده

تشنه و بی حالی یارالی یارالی یارالی

غریب گودالی یارالی یارالی یارالی

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم

بدان امید بدهم جان که خاک کوی تو باشم

اومدی اما حالا دیگه دارم میفتم از پا

تموم کار من ای بابا ببین شدم شبیه زهرا

تنها موندیم بی کربلا موندیم

تو روضه ها دست به دعا موندیم

هر کسی میمیره پای یار صمیمیش

هر چیزی جدیدش خوبه نوکر قدیمیش

روزگارم روزگار نوکری بود خرابش کردم

کارم هر شب برات در به دری بود خرابش کردم

خدایا پیکرم آتش گرفته

دل غم پرورم آتش گرفته

درد داره که اینقده حسین میگه

دل آشفته اگه حسین میگه

آه تشنه کشتنت

با تیر و شمشیر و دشنه کشتنت

افتادی لب تشنه رو خاکا دعوا شد سرت

هجوم آوردن با نیزه ها دور پیکرت

تو دلخوشی دنیای منی

آقای منی رویای منی

ای همای شکسته پر مرو سفر

یا مرو یا مرا ببر مرو سفر

فاطمه ای مادر مدافعان حرم

دعای خیر تو بود که شیعه حیدرم

مانند مادرم چقدر میخورم زمین

تو خورده ای زمین من اگر میخورم زمین

پی تو روی خار دویدم

نمردم آخر سر تو رو رو نیزه دیدم

ای عالیجناب زینب دختر بوتراب زینب

از کرب و بلا تا شام کردی انقلاب زینب

اینجا قدم قدم همه پیچده بوی تو

بوی نگاه زینب و بوی گلوی تو

شادی هر دو جهان بی تو مرا جز غم نیست

جنت بی تو عذابش ز جهنم کم نیست

سوختم تا که این پیروهنو دوختم

میکشم از ته دل آه ای حسین فی امان الله

میشه با یه پرچم یه جا هیئت باشه

میاد اونجا زهرا حتی خلوت باشه

تا خداوندان شمایید و گدایانیم ما

در مسیر توس آهوی بیابانیم ما

سقای دشت کربلا ابالفضل

دستش شده از تن جدا ابالفضل

گر دلشکسته ای رنجور و خسته ای

تا پر نبسته ای پر بزن

به سمت گودال از خیمه دویدم من

شمر جلو تر بود دیر رسیدم من

بار ما را نخریدند به اصرار کشید

لطف او جنس مرا سوی خریدار کشید

بی تقلا باده خوبان نمی آید به دست

مستی از جام بلا آسان نمی آید به دست

ندیده کیه که عاشق شه

جوونیشو پای کسی بذاره

تنهام بذارید دلم گرفته

من که هنوزم یادم نرفته یادم نرفته

رحم الله من نادا یا حسین

ای نفس حضرت زهرا حسین

آه بساطم بغیر آه ندارد

کاش بیایی به سرم راه ندارم

دیدنت در همه راه معما شده است

تو کجا نیزه کجا وای چه با ما شده است

لالایی به من حق بده از خجالت بمیرم

لالایی دعا کن نیفته به خیمه مسیرم

شبای دلتنگی چه بی طاقت بودم

به خدا دلتنگ شب هیئت بودم

علمت یعنی پناه حرمت یعنی بهشت

باید اسم رو فقط به روی تربت نوشت

از خودم دلخورم آقا که تو را یادم رفت

هی دویدم پی نفسم که حیا یادم رفت

تو را آورده ام اینجا که مهمان خودم باشی

شب آخر روی زلف پریشان خودم باشی

خوب شد دردم دوا شد خوب شد

دخترت حاجت روا شد خوب شد

دختری شاداب بودم رنج و غم آموختم

آنچه می بایست با این سن کم آموختم

دلم آغوش گرم تو رو میخواد

خرابه سرده و دارم میلرزم

اشک عجب بارونیه که آدم با اون آروم میشه

زیر این بارونه که باز حرم تو داره معلوم میشه

معنای واقعی اصول الکرم حسین

ای سایه ات فتاده به روی سرم حسین

قربان تو و محکمه‎ عذر پذیرت

قربان تو و لطف و مبرات کثیرت

دلِ گرفتارم مست ابالفضله

کلید حاجت هام دست ابالفضله

گر نخیزی تو ز جا کار حسین سخت تر است

نگران حرمم آبرویم در خطر است

ای ساقی لب تشنگان ای جان جانانم سقای طفلانم

داغت شکسته پشت من ای راحت جانم سقای طفلانم

از حال دلم کی با خبره

حق دارم اگه خوابم نبره

وقتش شده بیایی و درمانمان کنی

فکری به جسم زخمی ایمانمان کنی

باز هم در به در شب شدم ای نور سلام

باز هم زائرتان نیستم از دور سلام

ای صفای قلب زارم هرچه دارم از تو دارم

تا قیامت ای رضاجان سر ز خاکت بر ندارم

از پرچم سرخ یا ثارالله

دستم نمی گردد هرگز کوتاه

اگرچه از زهر جفا میسوزه از پا تا سرم

ولی دلم آتیش گرفت از ناله ی اهل حرم

آه مِنَ الفِراق ای کعبه ی عراق

از حال دلم میشه بگیری سراغ

این خیمه به اون خیمه

این روضه به اون روضه

کار روضه خون روضه است منم گریه

بخونن غزل به عشق یار

بگو به عاشقای بی قرار

به خدا بعد ابالفضل علمداری تو

چه کسی گفته که در بند گرفتاری تو

دلشوره ها رو میبینی اَنتَ اِمامی و دینی

اسم مارو بنویس تو زائرای اربعینی

سلام بابا چه عوض شدی تو از غروب عاشورا

شده صورتت شبیه مادرم زهرا سلام بابا

یا حبیب الباکین گریه کنه سره بریدم

هر نفسم آه کشیدم

به یاد بابای شهیدم

یک لحظه تو خیمه گام یک لحظه تو قتلگام

لبه تشنه کشتنت پیشِ چشام

 

متن کامل