دانلود بستهی متن اشعار تمام مداحان شامل حاج محمود کریمی, حاج محمدرضا طاهری, کربلایی حسین طاهری, سید مجید بنی فاطمه, محمدحسین پویانفر, حاج مهدی سلحشور همراه “پنج شب مناجات خوانی ماه شعبان حاج محمود کریمی” همراه دانلود فایلهای صوتی به صورت یکجا در قالب فایل زیپ. مجموعهای بی نظیر از شعر و سبکهای اجرا شده. تایپ و انتشار اختصاصی از فروشگاه اینترنتی مهجه
اینجا خبری از کاغذ نیست
- شامل ۳۲۳ قطعه متن و صوت مداحی
- + اشعار ولادت امام حسن مجتبی
- دستهبندیِ منظم و تفکیک شده
- مناجات روضه زمینه واحد شور
- از شش [۶] مداح کشور
- اشعار در قالب فایل وُرد [WORD]
- قابل ویرایش؛ تغییر فونت و اندازه
- قابل اجرا در موبایل و کامپیوتر
- قابل چاپ روی کاغذ
- بستهی صوتی یکجا با فرمت MP3
کتاب مداحی دانلود کنید
برای دانلود روی دکمهی افزودن به سبد خرید کلیک کنید. مشاهدهی آموزش تصویری خرید و دانلود محصولات اینجا کلیک کنید.
برای اطلاع از جدیدترین تخفیفها و تازهترین محصولات در شبکههای اجتماعیِ زیر, مهجه را دنبال کنید.
eitaa.com/mohjat_net
t.me/mohjat_net
.
فهرست اشعار رمضان ۱۴۰۰ سلحشور
یکی میخواد صدات کنه
لطف حسین ما را تنها نمی گذارد
شمیم اهل نظر را به هرکسی ندهند
ای از سفر برگشته بابا پیکرت کو
دلم میخواست معراجت ببینم
تو مثل دریایی و من مثل کویرم
از داغ تو شراره کشیدن خوش است خوش
حتی اگر نبخشد این چشم تر می ارزد
بالا نرفت آن که به پای تو پا نشد
بخوان که اشک بریزم کمی به حال خودم
تا مشکتو تو آب زدی
روزها را با توسل کردنم شب میکنم
هنوزم بعد یه سال و نیم
آیات چشمانت اگر تفسیر میشد
صد بحر کرم از تو و یک چشم تر از من
آسمان زیر پرت بود زمین افتادی
دل خسته ام هوای خراسانم آرزوست
وای بر چشم گنه کاری که دیگر تر نگشت
علقمه موج شد عکس قمرش ریخت بهم
یه دنیا آهم آقا من بی پناهم آقا
یا کریم الصفح رحمی کن به ما ما را ببخش
بالاتر از بالایی و بالا نشینی
توبه من را شکسته اشتباه دیگری
بنده رو سیاه اومد بی کس و بی پناه اومد
ما را نسیم پرچم تو زنده میکند
شبیه تک درختی در دل صحرای غمهایم
یا بر سر من از سر نی سایبان بده
ماه مبارک شد دعا گرفته
خندیدی و شکستم و عالم خراب شد
لالا لالایی داره حال تلظی تو منو میکشه
ای مهربونم لالا دردت به جونم لال
بر درگه تو حقیر بودن عشق است
بر لب هر عاشقی گل کرده امشب یا حسن
کنار پنجره یک یاکریم جان داده
حسن شدی که غریبی همیشه ناب بماند
درمانده فرو رفته به گل گمشده در راه
کشته تیغ غمت زنده جاویدان است
کاش بعد از شما نمی ماندم
خواهم که شبی محرم اسرار تو باشم
نشد بال های مرا وا کنی
میان آتش هجران مرا عذاب کنید
باز کن آغوش خود سائلت سر می رسد
درد دلهام برای تو حسین بسیار است
دست از طلبت بر ندارم ای یارم
مرا به ابر به باران به آفتاب ببخش
شکر خدا که دوره هجران سر آمده
تب گرفته تمام جسم مرا
السلام ای کعبه بیت الشرف
صدات زدم خدای من
عاقبت جان به لب صبر رساندند علی
از آسمون دو چشمات می باره اشک غریبی
دل برای نجف سر فدای نجف
هر نصر من الله به شمشیر علی بود
از غصه رها ببینمت این شب ها
جای ناله زدن آماده کنید
به خاک تربتت بابا نهادم تا سر خود را
قبله عاشقان بود تربت با صفای تو
غرق دنیا شده بودیم تو خواندی ما را
ای بهشت من دیدن رخ در نقاب تو
من اسیر نجف علی ام
بدون بودن تو رنج بی حساب منم
وقتی رسید قافله در مجلس یزید
چشمان من ابری ولی باران ندارد
خون میچکد به دوشم از چشم های نیزه
آمدم در میزنم یا رب گدایت را ببین
فاش می گویم و از گفته خود دلشادم
این روا نیست که حال همه پر غم باشد
فاطمه ببین گریونم روضه تو رو میخونم
همیشه وقت خداحافظی دلم تنگ است
گم شدم در دل بازار مرا یاری کن
آهسته آهسته ببندم بار خود را
فهرست اشعار رمضان ۱۴۰۰ بنی فاطمه
روی قلب خود نوشتم دوستت دارم حسین
وقتی رسید قافله در مجلس یزید
سرم خاک کف پای حسین است
سرت کو سرت کو که سامان بگیرم
ویلی یاحسین یا قتیل العبرات
هم پریشان حسینم هم پریشان حسن
اى عمو فتح نمایان کردم
آنچنان زخم گناهان به پرم افتاده
سر راهت نشستم با دنیای گناهم
السلام ای کعبه بیت الشرف
الهی بی پناهان را پناهی
تا مرا در گناه دید حسین
گاه شد مظهر خدا و گاه شد مظهر علی
اگر چه کوله باری از گناه آورده ام اینجا
شب است و این شب تاریک دیگر سر نمی آید
خدای من تویی که میرسه بهت صدای من
چه بستری انگار که توی لحظه های آخری
گاه شد مظهر خدا و گاه شد مظهر علی
سر کوی بلند فریاد کردم
سلام بر ماه خدا سلام بر ماه نجف
کیستم من بنده ای از فرط عصیان شرمگینم
تو رفتی و دیگه غرورم شکست
یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود
شب قدر آخر اومد
واسه ظهور آقام من فقط دعاشو خوندم
بعد از پدر به فاطمه دشمن امان نداد
برا دیدن نشون تو چه کنم
انت الباقی و انا الفانی
خاک پای زائراتم هر شب جمعه به یاد کربلاتم
بدم مرا به پیمبر ببخش یا الله
یا قمر العشیره بغیر تو کسی نیست
منم گدای اون مردی که آقای همه مرداست
فهرست اشعار رمضان ۱۴۰۰ کریمی
هوای دلا همه دوباره بارونی شده
با اینکه پیکر پسرش بوریا شود
ای قبله نمازگزاران آسمان
یا ایها الرسول بیا ببین رسیده منزل آخر حسین
روی قلب خود نوشتم دوستت دارم حسین
وقتی رسید قافله در مجلس یزید
الهی العفو ببین گناه باهام چه کرده
شبا که خوابتو میبینم تو خواب چشام میسوزه
دلم چون آهو از وحشت رمیده
حالم از تو چه پنهون مثل حال خزونه
من علم حجب و حیا زینبم
سرم خاک کف پای حسین است
صدای ناله هاشونو شنید و
هر کس که چون من گشته بیچاره بیاید
اکبر شد اربا اربا پس من چی
سرت کو سرت کو که سامان بگیرم
ویلی یاحسین یا قتیل العبرات
از زیر پلکای پر خون دیدم دوییدی تو میدون
بیچاره ها بغضیست امشب در گلوشان
من بمیرم خاکی شده سر تا پات
باز یل آمده است
هم پریشان حسینم هم پریشان حسن
اى عمو فتح نمایان کردم
تشنه به جز کرانه دریا کجا رود
چقدر بی خبر و بی هوا زدی نامرد
دوباره برگشتم من با این روسیاهى
روی چشمان نسیم راه دارد
مدینه مکه نجف کاظمین کرب و بلایی
دلخسته از این تباهی تو حسرت سر به راهی
گنهکارم گنهکارم پریشانم پشیمانم
تو دعوت کردی و به میقات اومدم
احساس عباس انفاس آل الله و خیر الناس عباس
برگرد ای توسل شب زنده دار ها
ای خو گرفته با نفست عطر احمدی
ای که چشمه خیراتی مادر مادر ساداتی
به سمت گودال از خیمه دویدم من
چشمام گریون چشمام چشمه
منم زینب که معنای وفایم
تشنه رفتن برا تو مرثیه خوندن برا من
ببین دل زار زینب نگاه و اسرار زینب
منى كه هيچكسى را ندارم الا تو
دریا به دیده تر من گریه میکند
یه عمر گریه یه عمر ناله
ای باب حاجت همه ای قبله مراد
پیکرت از تیر و از سرنیزه مالامال نیست
نزن به خاک سرت را دلى نمی سوزد
جوون امام رضا میخونه کجایی مادر من
چه بهتر است ببخشم به لطف و احسانم
تنت وقتی که در تشییع با در ربط پیدا کرد
میدونم قبل از نیمه این ماه
ماه من از تو ندیدم قمری زیبا تر
منه دیونه برات هلاکم یا حسن ابن حیدر
رمضان بهشت خدا شده ز گل جمال تو یا حسن
پره مروارید شوقه تو صدف های دریا
شکسته شد دلم از دست روزگار آقا
السلام ای ثمر عمر پیمبر زهرا
مرا بخاطر افتادنم به چاه ببخش
تشنه بودیم بوی آب می رسید از علقمه
دوباره مرغ دلم آشیانه میخواهد
زمزمه میکنم اسمتو رو لبم
هم بر سرم خیلی هم تازیانه خورد
عالم امشب سیه به تن دارد
صدا زد علی که بیرون برن بمونن کنارم بنی فاطمه
آسمان مات غم حضرت مولا شده بود
یتیما با ظرف شیر دره خونه امیر
با هُرم مشعل ها حرم گُر میگیره
ای خدا آن عبد سرکش آمده
علی ای میر پهلوان عرب
داره میره تنها به دیدار زهرا
شبا اشکای خورشید و توی مهتاب می بینم
تو که از روز ولادت دل بابا بردی
چه قیامت چه محشری
پاشو نگاه کن که با چه حالی رسیده بابا
شهیدم کاکلش در خون غلطونه
ای کاش راهت از شب کوفه جدا شود
روم به آسمونه چشما روضه خونه
گفتی که بهت اجازه میدم در بزنی
ای خدا روزهای دشواریست
من و این یک نفس بشتاب مادر
من فدایی سر موی امیرالمومنینم
برکات این زمین زهراست دم و روح اهل دین زهراست
سلام خواهر قرآن سلام دختر دین
یا خیر الناظرین ببین چه حالی ام
بزن فریاد غیرت سر بده آوای بی پروا
اولین روز است بی گهواره میگردی علی
ای شرف عالم و آدم سلام
خدایا میبینی دارم میمیرم خدایا پریشونم
بی پناهم غرق آهم با همه باره گناهم
ببین میتوانی بمانی بمان
نیمه جان علی جوان علی
دوش رفتم مسجد کوفه بدیدم روی منبر
میسوزد اما لیک خاکستر ندارد
سوزم و سازم و ناید ز درون فریادم
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را
مهرت نشسته بر دل من ایها الرئوف
چشم من میهمان دریا شد
فهرست اشعار مناجات شعبان ۱۴۰۰ کریمی
دردم گناه و بر لبم افغان مرا ببخش
به جای جای دلم جای پای توست حسین
دوست دارم دیده را فرش کف پایت کنم
تو در میان امامان چراغ انجمنی
شمیم عفو خدا بر مشام می آید
پیچیده نجوا هر طرف الهی العفو
یادم میاد بچگیام میرفتم همراه بابام
یا رب تو نظر مکن به نالایقی اش
بازم سرم پایینه ولی بازم میبخشی
ای که امید منی الهی الهی
هلا ای جسم من ای خفته ای زندانی دیوار
چقدر غافلم از مرگ هم هراسم نیست
فهرست اشعار رمضان ۱۴۰۰ طاهری
سر زد هلال ماه خدا آسمان کجاست
یه ساله که چشم به راهم آ خدا
ماه رمضان آمد و دلدار نیامد
هراسون و پریشون گدا اومد بازم با چشم گریون
از تاب رفت و طشت طلب کرد و ناله کرد
تنش را با دم تکبیر بردند
قالیان در محبت رفته بر داریم ما
کجایی کجایی تو ای بهترین یار
اصلا خبر داری چه آمد بر سر من
گم کرده ام به ظلمت شب نور ماه را
تو مثل دریایی و من مثل کویرم
توی کاسه آب می دید گریه می کرد
ما را در اوج دل نگرانی نگاه کن
زبان عرض دعای مرا درست کنید
چیزی نمانده از بدن او حیا کنید
بیا که درد و مرض کشته است ایمان را
میان آتش نمرود پیکر تو نسوخت
گفتم که بی قرار تو باشم ولی نشد
یه چشم بهم زدن داره میگذره
شب و روزام اینطوری سر نمیشه
باید دری برای مناجات وا شود
اونی که گدایی رو خوب بلده
دخیل بسته ام و آب و نان نمیخواهم
به خاک حجره رخش را چو آشنا میکرد
ای روزه دار افطار محتاج یک دعایم
چون عطش را مدار ابالفضل است
هر چه تلاش كرد كه از جاش پا شود
نوشته اند دلم را برای خون جگری
بالاتر از بالایی و بالا نشینی
عمرم به سر رسید نشد یارتان شوم
جبرئیل آمده چون هست به این در محتاج
دل را به انتظار تو دمساز کرده ایم
بازه درای آسمون شبای عفو و رحمته
رسید وقت سفر سر به زیر شد زینب
در کار عشق دوری و هجران به ما رسید
مجیر امشب کنارت با دل زار
ای آشنای عبد گنه کار یا مجیر
با آتش خیمه تن اهل حرم سوخت
رفتم پی دنیا شما را دادم از دست
به درگاه تو گشته ام مستجیر
میون شعله ها آه پیچیده این صدا آه
غنچه پرپر گشته بود و گل جدا افتاده بود
تقصیر ماست آقا از تو خبر نداریم
زمین گدای عطای علی الدوام حسن
هرچی بگم از لطفت کمه
دل بی قرار نیست ادا در میاوریم
نشستم گوشه ای از سفره همواره رنگینت
بیش از این کاش با خدا باشیم
ای شاه بی لشکر بگو پس لشکرت کو
جمعه ها را همه از بس که شمردم بی تو
سفره داره خدا امام زمان
گنه کارم بدم بی اعتبارم
دلخسته سالهای هجرانش بود
علی جان تموم شد دیگه اون نگاهای شوم مدینه
چشمان من ابری ولی باران ندارد
عجیب خسته ز غمهای بی شمار شدم
یوسف زهرا در این کنعان کسی بیدار نیست
یا درد مرا نسخه درمان بنویسید
گفته ام زینب ببوسد حنجرت را بی گمان
یا علی فدای تو دلم گرفته باز برای تو
عمری تباه کردم عمر گران بها را
ای آخرین ودیعه سبز خدای ما
بگو به خواب که آید به چشم بیدارش
داره چشای زینبش نم نم بارون میگیره
میخونه اسمت رو چقدر عاشقونه
غریبونه کجا احیا گرفتی
بی آشنا مانده غریبی بین خلقت
کتاب سرگذشت من ببین چطوری بسته شد
دیشب کسی برای تو سجاده وا نکرد
شب های جمعه دلم غرق آهه
تازه رسیده از سفر کربلا سرت
سلام شاه کرم آبرو بده به گدا
پیش تو دگر رو شده دستم مولا
پر میکشد دلم به تمنای نیزه ات
این روزها که زمزمه یار می کنم
وقتی دیگه نمونده از ماه مهربونی
باور نمیکردم گذرها را ببندند
سخت است که از محضر تو دور بمانم
بدنش را به روی در به کجا می بردند
گرچه بدیم باز گدا می شویم ما
دو سه شب مانده فقط برگ امان نیست مرا
دیدم که با بغض علی با نیزه ها میزدنت
آخر ماه شد و ماه نیامد آخر
آه همسایه باز گریانی
پاک در بندگی ام قافیه را باخته ام
خیلی سخته تو میری و من بی قرارم حسین
تو میروی و دل من دوباره میریزد
اگر چه عید فیض و عید نور است
افسوس که ایام شریف رمضان رفت
ای آفتاب روشنم ای همسرم مرو
یکی یکی دارم من روضه ها رو میبینم
چشمم به راه آمدن یار مانده است
ساعت سخت فراق آغاز شد
کجا میری عجب ساعات دلگیری
من مست می عشقم هوشیار نخواهم شد
شاه است و حسین پادشاه است و حسین
فهرست اشعار رمضان ۱۴۰۰ پویانفر
عزیزم فقط با تو سر می کنم
ظاهرا از ریا ابا دارم
بار کج آورده ام بار مرا فوری بخر
اگر این بار گنه روز حسابم باشد
مرا که گدای تو بودم زمانی
هرچند بدم گناه کارم
بگو هنوز برایت کمی توان مانده
طعنه خلق مرا سخت اذیت کرده
اولین روز است بی گهواره میگردی علی
عاشقت شد از ابتدا اینقدر
با روی سیاه با بار گناه
عمریست دل تو خانه غم باشد
عزیزم فقط با تو سر می کنم
کی میشود به حال خرابم دعا کنی
تقصیر ماست آقا از تو خبر نداریم
دیگر چه زینبی چه عزیزی چه خواهری
من کی ام باده خور و باده پرست
همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی
فقیرم نوشتید من راضی ام
صَباحاً اَتَنَفَسُ بِحُبِ الحَسَن
عشق بی همتا حسن دین حسن دنیا حسن
آمدم در میزنم یا رب گدایت را ببین
در مناجات همان وقت که لن داد به من
عزیز دلم همه کس من آقا
غیر گریه نیست آهی در بساط من ببخش
آمدم سرزده بی حرف و سخن
تا ترک خورد سرش دخترش افتاد زمین
ربنا یه کاری کن برای سینه زنا
رو سرم سایه علمه روزیم از دستای قلمه
تاریخو زیر و رو کنی
منی که هیچ کسی را ندارم الا تو
به تو رو زده رو سیاهی یا الهی
شرابخانه و میز قمار میخواهد
لیلای منی مجنون تو ام
عزیز دلم دلم رو چراغون کن
عبدالزهرا خودم دیدم تو کوچه ها مادر افتاد
ریان ابن شبیب جدمونو غریب گیر اوردن
یا بسوزان در میان شعله خاکستر شوم
ز تمام بودنی ها تو فقط از آن من باش
با روی سیاه با باره گناه
ای سایه بالا سر خواهر برادر
عهد بستم که دگر یار تو باشم حتما
چشم تو دیدم و چشم تر من ریخت بهم
آهسته گذارید روی تخته تنش را
چندیست از خدا طلب مرگ دارم و
این روا نیست که حال همه پر غم باشد
ای صفای قلب زارم هرچه دارم از تو دارم
ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم
سفره را جمع نکن آمده ام پشت درم
ظاهرا از ریا ابا دارم