به دریا زده غضبش رو هرکی دیده زود جا زده رگ غیرتش دوباره بالا زده مثل یک شیر به گله تنها زده…

به وصل خود دوایی کن دل دیوانه ی ما را کسی جز تو نمیفهمد دل افسرده ی ما را مراد از زندگی…

این مثل از زبان اغیار است دست بالای دست بسیار است شرح نقدش هزار طومار است شک نکن عالمی خبردار است دست…

یه روز از این روزا به عنایت مولا حرم بنا میشه کنار حرم رسول الله گنبد رو علم میکنیم این خاکو حرم…

چشاتو ببند و خیال کن که امشب تو ایوون طلای بقیعی تصور کن انگار که داری میشینی توی صحن زیبا و وسیعی…

من تو رو با خوب و بدت میخوامت دیگه چجوری به تو ثابت کنم وقتی خودم دلم برات تنگ شده چجوری میتونم…

به همینا راضی ام مثه یه بیچاره ای که به یه لقمه نون دلش راضی میشه داری میبینی خودت ساختمونای محل داره…

کنیه ی لیلای منه عشق ماه شب انجمن عشق حسن حسن حسن حسن جان اینه صدای سخن عشق عشق یعنی یک کلام…

شهر مدینه روضه هاش سر تا به پا درد و غمه هرچی ز غصه هاش بگم خدا میدونه باز کمه خاطره هاش…