کربلایی محمدحسین پویانفر

یا ذبیحا بالقفا ای حسین جانم دُفِنَ اهلُ القُرا ای حسین جانم السلام ای همه عالم فدایت کشته ی اشکی و گریم…

اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسین لا لَنا اِلاّ حُسَین ساکنم زیر پرچم تو میزنم سینه با غم تو مُحرِمَم تو محرم تو…

دنیا محل گذره ولی از روضه هات نه دنیا محل گذره از تو و کربلات نه دنیا محل گذره ولی از بین…

حسین من ای شهید بی کفن تو رو قربه الی الله میزدن ریختن سرت جلو چشم مادرت نیزه بارون شد عزیزم پیکرت…

ندایی ز عرش معظم رسیده الا اهل العالم محرم رسیده ببین اولین گریه کن را دم در ببین مادرش با قد خم…

دلشوره ها رو میبینی اَنتَ اِمامی و دینی اسم مارو بنویس تو زائرای اربعینی بی تابم این دو سه ماه بی طاقتم…

آه من الفراق ای کعبه ی عراق از حال دلم میشه بگیری سراغ آه مِنَ الحَرَم ای سایه ی سرم جز خونت…

یا حبیب الباکین گریه کنه سره بریدم هر نفسم آه کشیدم به یاد بابای شهیدم کهنه نمیشه غم کهنه پیرهنت غریب گیر…