کربلایی محمدحسین پویانفر

تو را هستم نوکر مرانم از این در تمام مادرها فدای تو مادر مه عالمینی مرا نور عینی به عشق تو هستم…

از ابتدا قیامت او آشکار بود آن بانویی که ممتحن کردگار بود در بندگی خویش خدای بقیه بود سر تا به پاش…

بمیرم که چادرت خاکی شده خیلی برخورد به غرور پسرت بی حیا به کوچه اکتفا نکرد تو زمین خوردی و اون حیا…

دارم میمیرم از بی قراری سلام به حرمی که نداری دوباره توی مدینه مثل خونه زهرا خونتو سوزوندن مثه دستای مولا دستای…

بر مزاری که مهدی کند روضه خوانی ای دریغا نه شمعی نه یک سایه بانی ای وای ای وای از غربت بقیع…

اول فدایی راه ولایت زهرا از دین حق کرده حمایت سوره کوثر یاور حیدر یا صاحب الزمان آجرک الله **** بین دیوار…

ای آرامش من ای خواهش من جونم به فدات ای عالی درجات کشتی نجات جونم به فدات داراییمه چش بارونی تو که…

کار تنش زیاد ولی وقت من کم است یک شب برای شست و شوی این بدن کم است بانوی من نحیف نبود…