روضه چراغ روشن راهمه ابی عبدالله عشق دلخواهمه تربت اعلا همیشه همراهمه همه میدونن که حسین شاهمه مشتاق دیدارم ابی عبدالله ای…

سلامم به همه شهیدان حسین سلامم به لب عطشان حسین تا ابد هرچه شهید است به قربان حسین ای سرم فداتو دوست…

آدم میشم قبل از اینی که به سنگ سرم بخوره تقدیر خوبه که با دستای امام حسین رقم بخوره اومدم بهت بگم…

از همینجایی که من ایستادم گنبد زیبای تو معلومه هرچقدر حال دلم بد باشه تا میاد اسمت دلم آرومه من آرومم چون…

داره جمع میشه این سفره من عادت کرده بودم من عادت به این احسان و رفاقت کرده بودم تو روضه کاشکی بیشتر…

از این خونه دل نمیکنم جون میگیرم پای این علم بین روضه میگم اسمتو محکم روی سینه میزنم چیه اسمت خداییِ اسمت…

بمونی پا به پام فکرشم نمی کردم بهم بگی بیام فکرشم نمی کردم وقتی که بغضمو میبینی تو چشام گریه کنی برام…

مطمئنم بدون تو محاله ممکنه برام که عاقبت بخیر شم یه گوشه چشم تو بسه از اون نگاها که منم یکی مثه…

آقا برات زحمت شدم من زحمتام رو دوش تو حالم فقط پیشت خوشه فَروا الی آغوش تو بغلم کردی یا اباعبدالله تو…

روضه خون میاره اسم کربلا رو گریه کن دوباره میشه بی قرارو روزه دار میفهمه حال روزه دارو برات بمیرم گرسنه مونده…

هر عشقی برا قلب من ممنوعه الا عشق تو دلِ مرده ی من حسین احیا میشه با عشق تو چه خوشبختم که…

منم بنده ی سر کوی تو به این بی نوا نفس بده یه عمریه دل ازم بردی و نگفتم دلم رو پس…