کربلایی حسین ستوده

غریبا وحیدا فریدا حسین جان قبول شد توبه ی من شنیدم اسمتو گریه کردم برای اولین بار برای جسم تو گریه کردم…

اسم تو رو نوشیدم ارباب رفع اثر ار گزند کردم گفتم یا ابالفضل العباس وقتی که علم بلند کردم با مدد از…

نه فقط من همه میگن تو دقیقا بهترین معشوق عالمی تو همون که بهش میبالمی علت شیدایی حالمی ای حسین عزیز ای…

سینم از غمت سنگینه قلبم واقعا غمگینه مُردن تو حرم شیرینه شاید سرنوشتم اینه من همون بچه ی روضه گردم آخ چقدر…

با تو حالم خوبه اباعبدالله سمت قبلم رو به اباعبدالله خورشید یعنی نور اباعبدالله شیرین یعنی شور اباعبدالله من پناهنده ی کشور…

داری میری غریبونه دل منو میسوزونه تشنته ولی من تشنه ترم رمق نمونده تو زانوم برو ولی یه کم آروم جان من…

ما میتونستیم با هم مثل عمه زینب و بابا حسین باشیم اما تیر حرمله کاری کرده خیلی زود تنهای تنهاشیم عزیزم فدات…

هیچکی به داد این دل خستم نمیرسه بگو کجایی که به تو دستم نمیرسه ماه پشت ابر من یک شبم بیرون بیا…