تو کوچه ها زخمم نمک خورده انگشتر خلقت ترک خورده درد منو هیچکس نمیفهمه زهرام جلو چشمام کتک خورده دستامو از دستت…
عمه جان صاحب الزمان جان جان جان هر جهان توی هر زمان و هر مکان اسم تو میشه جاودان چون تیر حسین…
پرستوی علی چرا غم تو چشات فراوونه چرا تو هجده سالگی فاطمه قدت کمونه شب عروسی یادته مادرِ خوب مجتبی بابات میگفت…
دل ما به نام خون خداست سند مستندش کربلاست سند مستندش اشک ماست تو گریه ها میخونیم با شور و مستی همه…
مرو مادر حضرت زهرا مدینه شد محشر کبری به پشت در گشته است غوغا بمیرم وای دست و پا میزد به پیش…
صدام به تو میرسه صدات میرسه به من حسین جلو مادرم بسه دست و پا نزن از تل زینبیه رسیدم که وای…