نشسته عمه بغضی تو گلوم مگه من مردم که تنها شه عموم مثه قاسم بوده این آرزوم برم میدون کاش میمردم نمیدیدم…
هوای دل که میگیره آدم که داره میمیره با درد و غصه درگیره این رفیقه که دستمون رو میگیره تو دنیا بهترین…
صدای پا از کوچه محرم تو میرسه از کوچه های شهرمون صدای طبل ماتم تو میرسه صدای نوحه خونی و چاووش کربلای…
بالاخره کار خودشو کرد نامه ی من الغریب حسین به قافله ی حبیب خدا داره میرسه حبیب حسین رو سفید و مو…
یار رو سفیدم هوامو داره رفیق شهیدم هوامو داره اونکه رفت و من روز خوش ندیدم هوامو داره کجایی رفیقم علیِ خادمی…
چشام خیسه بارون عشقت دلم بلاگردون عشقت که بی سر و سامونه عشقت شدم یا حسین به شورمو شین خدا منو آفریده…
من آمدم به جهان فقط برای حسین برای کشته شدن به کربلای حسین تموم زندگیمو زدم به نام حسین منم غلام کسی…
نیزه دار سرت با من راه نمیاد میشه بگی زجر چرا کوتاه نمیاد بهش میگم منو زدی دیگه بسه تازه کتک خوردمو…