کربلایی محمدحسین حدادیان

آه نفسای آخرم نگران و مضطرم که مدینه بعد من پر از غمه میمونن غریب علی و فاطمه ای وای یادشون میره…

ای بزرگ هاشمیات زینب بانوی با کمالات زینب صاحب افتخارات زینب ای علت دوام کربلا تویی پیغمبر قیام کربلا ای ناجی خیام کربلا…

قدم میزنه به مصاف عدو خاک صفین میشه زیر و رو داره میجنگه و با علی نمیزنه مو رجز پسر فاتح خیبرم…

بارون نم نم کو عبا و عمامه و خاتم کو پیرهنی که دوخت تو مدینه واست مادرم کو این صدای گریه های…

مگه دره خونت گدا نیستم چرا تو جمع زائرا نیستم این اربعینو کربلا نیستم بگو به من دلم گرفته بس که غم…

به نام نون و قلم به خون سرخ شهید حرم نشسته به خون کشیده دست خدا به روی پرده ی دل علم…

عین روایته شبای جمعه کربلا شب زیارته عین روایته مادرتم گوشه گودال بی طاقته عین روایته شبای جمعه تو حرم مجلس روضته…

بازم از هر دیاری زائر این هفته داری کربلای گداتو توی دستش میذاری یکی میگه مهربون به خدا تو محشری یکی داره…