کربلایی محمدحسین پویانفر

مروه کرب و بلا حال و هوایی دارد این سراشیبی گودال منایی دارد کینه توزان جمل خنجرشان کُند شده میزند بر بدنش…

توی این دنیا فقط هستم خاک پای تو مادر خاک پای حیدرو همه بچه های تو مادر بیشتر از همیشه ام محتاج…

مادر بی گناه من فدای تو سینه زنت به کی بگم چهل نفر غریب گیر آوردنت پیش علی به قصد کشت حرومیا…

شکوه ام را به دلبرم ببرید قبل مردن مرا حرم ببرید بدنم را شبی که من مردم لحظه ای رو به قتلگاه…

ای راحت روح نبی صدیقه کبری یا حضرت زهرا ام الحسن ام الحسین همسنگر مولا یا حضرت زهرا دریای مهر و رحمت…

یارب علی مرتضی آن نفس قدسیه ریزد سرشک از ماتم زهرای مرضیه بر پهلوی بشکسته ی حورای انسیه رفت از جهان زهرا صدیقه…

پای بساط سینه زنی بود از تب عشقت شعله کشیدم این دفعه هم با قصد زیارت هرجوری بود به روضه رسیدم ای…

از پنجره فولاد تا صحن گوهرشاد دل میزنه فریاد با آل علی هرکه در افتاد ور افتاد اَشهَدُ اَنَّ عَلیاً وَلیُ الله…