کربلایی جواد مقدم

یه قلب پر گناه آوردم میدونم آبروتو بردم درسته رو سیاهم اما دلم رو دست تو سپردم کجا برم ای خدا بنده…

جریان داره زندگی با تو فقط امکان داره عاشقت هستم آقا تا وقتی که قلب من میون سینم جان داره درمان داره…

دلم خوش است به روزی که کربلا بودم میان صحن دو تن در برو بیا بودم دلم خوش است به روزی که…

خوشا دردی که درمانش حسین است خوشا جانی که جانانش حسین است حسین جانم حسین جانم حسین جان بود فرمانروای کشور دل…

اگه بد و رو سیاه اومدم یا با دلی پر گناه اومدم به امید این که از کرمت بدی منو باز پناه…

هر جا شد صحبت از دلبر حسنه در میزنم و پشت در حسنه سفره داره خونه حیدره و نمک سفره مادر حسنه…

منت کشیده ای اگر آب و گلش علیست غیر از خدا نبوده کسی در دلش علیست کشتی شکسته نه به خدا تخته…

ماهی شده نوکر هیئت تو دریاست ابی عبدالله رحمتت شامل راهب کلیساست ابی عبدالله کلام معصومِ هر جا روضه بر پاست ابی…