کربلایی نریمان پناهی

ببین می توانی بمانی بمان عزیزم تو خیلی جوانی بمان تو هم مثل من نیمه جانی بمان زمین گیر من اسمانی بمان…

ای که در کوچه ها افتادی پیش چشمای ما افتادی طوری با پا زدن نا مردا مادرم بی هوا افتادی چهل تا…

تو خیمه هامون آبی نمونده لباتو مادر عطش سوزونده میبینی مادر نداره شیری چیکار کنم تا آروم بگیری دعا کن آسمون یه…

چشمای مادرت شده گریون عزیز من میریزه از تموم بدن خون عزیز من از رو مرکب افتادی به گمونم جون دادی تازه…

بیچاره مدینه ام اما هوایی کرب و بلا هستم حسینی بودنم رو مدیون لطف امام مجتبی هستم حالا که نوکرت شدم آقا…

یا ثارالله اباعبدالله فدای زخمات بشه عبدالله من یادگاری داداشت هستم هر جا به عشقت عمو جون چه مستم میدم به راهت…

با غم بی کسی سر کردی دیده از خون دل تر کردی نوجووناتو با جون و دل قربونی برادر کردی پای عشق…

دل عزادار شاه عالم شکر حق که دوباره میگم السلام علی المحرم حی علی العزا حی علی البکاء بارض کربلا حسین ****…