از وقتی شدی آقای خودم از عشق کربلات دیوونه شدم ابی عبدالله دل و دین و دنیامه کرب و بلا ابی عبدالله…

تا که از عشق حسین نغمه دل سر دادم هر چه آموخته بودم همه رفت از یادم بجز از سینه زنی لطمه…

کربلا دوباره دلم شده هوایی یاد اون ضریحت که داره چه صفایی حسرت طلوع بهاری دو دنیاست داره صحن سقای تو عجب…

مست طربناکم کن تو کربلا زائر افلاکم کن تو کربلا اینطوری جاوید الاثر میشم پاکم کن خاکم کن تو کربلا گر من…

ترانه هر دقیقم حسین نوشته روی عقیقم حسین نیازی به هیچ کسی ندارم تا وقتی باهات رفیقم حسین بهشت نمیرم اگر که…

مست و مدهوش شیش گوشم گوشه ای غرق چاووشم حرمت انقدر زیباست که بهشت شد فراموشم دوست دارم سینه شیداشه درای قلب…

کربلا خونمه از چی دل بکنم حق دارم که بگم با تو هموطنم بارونه بارون چشمای گریون این شبا گریه عادتم شده…

کربلای توئه قبله گاه منه سرزمین تو و سر پناه منه میدونم اقا همه روضه ها شروع میشه به ساعت کربلا من…

بیش از حدم جنون بده دنیا رو به این و اون بده واسه اینکه باز بگم حسین توونی به این زبون بده…

بگیر دستمو ببر مرا به سوی کربلا به آبروی تربتت به آبروی کربلا بغیر تو نمیدهم دل خراب خویش را دلِ شکسته…

هوایی و به شور و شینم که نوکر امام حسینم دیوونه و خراب و مسته شبای بین الحرمینم حسین حسین حسین جان…

روحم هر شب مثل زینب پروانه گلزار ضریح سر شوری فوق نوری دست خدا معمار ضریح کوه دردی تو چه کردی که…