بیا که خانه دل بی تو * سید مهدی میرداماد

بیا که خانه دل بی تو رو به ویرانیست

هوا بد است هوا ابریست طوفانیست

خزان گذشت و خزان فراق هست هنوز

بدون تو همه فصل ها زمستانیست

شب فراق بلند است یا شب یلدا

کجا شبی چو شب انتظار طولانیست

کمی برای تو بگذار روضه خوان باشم

که چشمت از غم جدت همیشه بارانیست

مریض عشق شدم بس به روضه خو کردم

فقط دوای من این است گریه درمانیست

دودمه

لیله قدر من است و پدرم امده است

مکن ای صبح طلوع

از سفر امده وقت سفرم امده است

مکن ای صبح طلوع

.
.

لطفا اشتباهات تایپی متن اشعار را اطلاع دهید.
کپی کردن اشعار تنها با ذکر لینک مهجه مجاز است.
استفاده تجاری از اشعار مورد رضایت نیست.
.
Mohjat.blogfa.com
Mohjat.net

.

مطالعه بیشتر