راهی شد قافله ی عشق و امید دل من چرا دوباره نرسید به شهادت نرسید هرکسی که توی زندگی نشد عین شهید…

با نگاهت شریک بودم غم این شصت و چند روزو پا به پای تو جون دادم مصیبت های جانسوزو حالا دستِ تو…

اولین اسمی که اومد رو لبم قبل بابا گفتنم اسم تو بود اولین اشکی که اومد تو چشام واسه زخمی بودنه جسم…

از همه دلگیرم حسین راه تو دلخواه منه پیاده رفتن اربعین سِیرِ الی اللهِ منه خسته ام از دست زمین وقتشه افلاکی…

هوامو داری همیشه کسی مثل تو نمیشه کاش یه شب گریه کنم تو بغلت مگه چی میشه کی میمونه جز تو واسم…

منم یادگار غروبی پر از درد یه خواهر که بالای تل ناله میزد شدم روضه خون تو نفس های آخر غریبیِ جدم…

جواد تویی لطف و محبت زیاد تویی اونکه جواب رد نداد تویی جواد تویی گدا منم از خوبان عالم جدا منم سائل…

نزار برگردم سر خونه اولم حسین نذار برگردم سر خونه ی اولم حسین نذار هرکس که رسید دل گداتو ببره حالا که…

تشنه ی آغوش گرم تو منم چجوری از روضت آخه دل بکنم تموم دلخوشیمه توی زندگی نوکر دربار حسین و حسنم بهترین…