غم عشقت بیابون پروروم کِرد
هوای وصل و بی بال و پروم کرد
به مو گفتی صوبری کن صبوری
صبوری طرفه خاکی بر سروم کرد
مو که افسرده حالوم چون ننالوم
شکسته پر و بالوم چون ننالوم
همه گویند و زینب ناله کم کن
تو آیی در خیالوم چون ننالم
به سوی شام و کوفه ام چه ظالمانه میبرند
نمیروم ولی مرا به تازیانه میبرند
حسین من
منا و مروه دیده ام گرد حرم دویده ام
هیچ کجا برای من کرب و بلا نمیشود
کپی برداری از اشعار تنها با ذکر منبع و لینک سایت مهجه مجاز است.
وبلاگ مهجه: www.mohjat.blogfa.com
مهجه | www.Mohjat.net
@mohjat_net
یک پاسخ به “حاج محمود کریمی – غم عشقت بیابون پروروم کِرد”