من کی ام باده خور و باده پرست * محمدحسین پویانفر

من کی ام باده خور و باده پرست

آن گنه کاری که پَست و یاغی است

آنکه زد جام و سبو را هم شکست

باز پیش هرکس و نا کس نشست

او که وقت مستی اش غیرت نداشت

پیش او میخانه هم حرمت نداشت

سرکشی دارم نه سر افکندگی

آمدم اما نه با شرمندگی

با همه لج بازی و یکدندگی

رد شدم در امتحان بندگی

نمره دادی و کم آوردم ببخش

ای خدا اصلا غلط کردم ببخش

سالها رفتم به راه اشتباه

راستش اصلا نبودم سربراه

عمر من بر باد رفت و شد تباه

بی پناهم بی پناهم بی پناه

جای کوه نور نار آورده ام

بسکه بدبختی به بار آورده ام

چون عقوبت در گناهم بی صداست

این همه درد و بلا هم بی صداست

وای از این مردن عزا هم بی صداست

واقعا چوب خدا هم بی صداست

غافل از رنج و مکافاتم نکن

لا تُوَدِبنی مجازاتم نکن

راستش خیلی گرفتارم هنوز

بنده زشت و خطاکارم هنوز

گرچه لات کوچه بازارم هنوز

مطمئنم دوستت دارم هنوز

میگذارم دست در دستِ ولی

میزنم زنگ درت را با علی

باز نالان آمدم حیدر مدد

لنگ لنگان آمدم حیدر مدد

زیر ایوان آمدم حیدر مدد

یا علی جان آمدم حیدر مدد

یا امین الله امانم پس کجاست

مهدی صاحب زمانم پس کجاست

فاطمه آهی در اوج غم کشید

او که بارم را به قد خم کشید

اشک من را بُرد و بر پرچم کشید

کاغذ جرم و خطاها نم کشید

غرق غم بودم خوش و خُرم شدم

چون بدهکار حسینش هم شدم

او خلاصه آخرش دستم گرفت

ربنای حنجرش دستم گرفت

آن عبای پیکرش دستم گرفت

دست بی انگشترش دستم گرفت

من فدای آن تنی که سر نداشت

یک کفن از بوریا بهتر نداشت

خواهرش پنجه به صورت می کشید

گر چه عزت داشت منت می کشید

مادرش را پای صحبت می کشید

از حسین خود خجالت می کشید

گفت هر چه داشت باهم برده اند

آن لباس کهنه را هم برده اند

.
شب ۱۳ ماه رمضان ۱۴۰۰ محمد حسین پویانفر
مناجات با خدا
.
جدیدترین دفترچه کتاب مداحی  » کلیک کنید
لطفا اشتباهات تایپی متن اشعار را اطلاع دهید
کپی کردن اشعار تنها با ذکر لینک مهجه مجاز است
سایت مهجه به روزترین مرجع انتشار متن مداحی
.
Mohjat.net
.

مطالعه بیشتر