تاریخ انتشار:
بازدید: 1,107 بازدید



الله اکبر به علی رو کرده لشکر به علی
میمنه را بهم زده با هر ضربه علی
ای تجلای پدر ای تمنای قمر ماه تابان سحر
گیسویت باز به رقص آمد و با خود گفتم
ها علیٌ بشرٌ کَیفَ بَشر رَبُهُ فیهِ تَجَلی وَ ظَهَر
مشعل نور رُخَش شمر و قمر
ها علیٌ بشرٌ کَیفَ بَشر
رخش چه صبح ملیحی لبش چه آب حیاتی
علیِ اکبر لیلاست بَه چه شاخه نباتی
****
الله اکبر به علی تابیده حیدر به علی
بی خودی نیست اگه میگن پیمبر به علی
سخنت دُر و گوهر سرو رعنای پدر خجل از روت قمر
دیدم آیینه ی روی تو و با خود گفتم
ها علیٌ بشرٌ کَیفَ بَشر رَبُهُ فیهِ تَجَلی وَ ظَهَر
مشعل نور رُخَش شمر و قمر
ها علیٌ بشرٌ کَیفَ بَشر
قدش چه سرو بلندی چه گیسویی چه کمندی
چه مرتضی سکناتی چه مصطفی وجناتی
.
با نوای سید مهدی حسینی
شب هشتم ماه محرم ۱۴۰۲
اشعار محرم ۱۴۰۲ یکجا » کلیک کنید
ایراد تایپی متن شعر رو اطلاع بدید
Mohjat.Net
.